Zwykle sakramentu chorych udziela się osobom, które same o niego proszą, albo przynajmniej się na jego przyjęcie zgadzają. Niekiedy bywają jednak sytuacje wyjątkowe i nieprzewidziane jak na przykład wypadek drogowy. Może się wówczas zdarzyć, że kapłan zaopatrzony w poświęcony Olej chorych, znajdzie się przy ofierze wypadku - człowieku nieprzytomnym, co do którego nie można jasno stwierdzić, czy jeszcze żyje. Może on wówczas udzielić mu sakramentu namaszczenia chorych „warunkowo" (kiedy zachodzi stuprocentowa pewność zgonu chorego, należy się za niego modlić, ale udzielanie mu jakichkolwiek sakramentów jest już bezcelowe i dlatego zakazane). Zwracając się do osoby, która nie daje znaków kontaktu z otoczeniem, kapłan powinien zachęcić ją (na wypadek gdyby odbierała jednak zewnętrzne bodźce) do wzbudzenia żalu za grzechy,
a następnie ją namaścić. W takich sytuacjach pomija się wstępne i końcowe modlitwy, a odmawia jedynie formułę towarzyszącą samemu znaczeniu chorego Olejem świętym.