Już po raz czwarty w naszej wspólnocie Parafialny Zespół "Caritas" prosił o materiale wsparcie - w formie "Jałmużny wielkopostnej" - inicjatyw przez siebie podejmowanych na rzecz ubogich mieszkających na terenie parafii. Jest to działanie podwójnie użyteczne:po pierwsze mobilizuje ono do konkretnej troski o biednych w myśl nakazu uczynków miłosiernych co do ciała, po wtóre zaś dostarcza członkom Parafialnego Zespołu "Caritas" konkretne środki ma-terialne na prowadzenie właściwej sobie działalności. Można powiedzieć w ten sposób: wszyscy jesteśmy zobowiązani do troski o biednych, nie wszyscy jednak mamy czas na służenie im. Co więcej, pośród wielu ubogich trudno nam jednoznacznie ocenić, czy stan biedy jest losowy czy zawiniony, a nawet gdybyśmy nie brali tego pod uwagę, nie wiemy czy świadczona pomoc przyniesie potrzebne wsparcie czy też zdegraduje przyzwyczajanych do ciągłego brania. Dlatego i tu praca "Caritasu" jest nieoceniona - ci, jako rodowici kacczanie, najlepiej znają swoich sąsiadów i wiedzą komu pomoc się należy, a kto tylko legitymuje się zaświadczeniami (koniecznymi na przykład w MOPS-ie).
   PZ "Caritas" dysponuje bardzo skromnymi środkami. Jego konto zasilać można poprzez wrzucanie drobnych ofiar do skarbony św. Antoniego, wyraźnie oznaczonej logo "Caritas". Parafialny festyn również wzbogaca konto tej organizacji, choć na krótko, bo pieniądze w ten sposób zdobyte rozpływają się na pomoc w organizacji letniego wypoczynku dla dzieci. Nie można, niestety, pomóc naszym "caritasowcom" poprzez słynny 1% na organizacje pożytku publicznego. Owszem - można, ale pieniądze te wędrują na konto diecezjalnej "Caritas", nie zaś do lokalnej, parafialnej grupy pomocowej.
   Dlatego jednorazowa (w ciągu roku) akcja papierowych skarbonek "Jałmużny wielkopostnej" dla skromnego budżetu PZ "Caritas" stanowi duże wsparcie. Samych skarbonek rozdysponowano co prawda w tym roku blisko 450, a wróciło z nich zaledwie 100. Da się to wytłumaczyć, bo przecież leżące na stoliku przy wyjściu z kościoła kolorowe kartoniki z pewnością kuszą dziecięce oczy i rączki. Pierwotnie zresztą propozycja owych skarbonek skierowana była wyłącznie do dzieci, ale z tychże dziecięcych zbiórek było duuużo, duuuużo... żółtych pieniążków. Duuużo też kłopotu mieli z tym członkowie "Caritas"-u, którzy najpierw musieli wszystko skrupulatnie przeliczyć, a potem jeszcze znaleźć kogoś, kto zechciałby to dziecięce "złoto" wymienić na większe nominały. Od kilku zaś lat podkreśla się, że ma to być akcja rodzinna. No, i są efekty. O ile w ubiegłym roku zebrano ze skarbonek ok. 2,5 tys. zł, to tym razem w przyniesionych w Wielką Sobotę skarbonkach kryło się już 3238 zł. (Może jeszcze parę złotych dojdzie, bo w zakrystii pojawiły się dwie spóźnione skarbonki - zapewne kogoś, kto wyjeżdżał na Święta poza Kack.)
   Serdecznie więc dziękujemy za to wsparcie, które z jednej strony jest naszym obowiązkiem, z drugiej zaś konkretną pomocą udzieloną - przez pośrednictwo wolontariuszy - naszym biednym bliźnim.