W minioną sobotę po Mszy św. odprawionej o godz. 7.00 wyruszyła sprzed kościoła ostatecznie niewielka, bo licząca 34 osoby, grupa pielgrzymów udających się na kalwarię wejherowską, na odpust ku czci Trójcy Świętej. Na upartego można by doliczyć do tego grona 10-osobową orkiestrę. Ta jednak była z Chwaszczyna. W ubiegłym roku więcej pielgrzymów maszerowało na święte góry wejherowskie, ale była lepsza pogoda. Prawdopodobnie właśnie tym można tłumaczyć mniejszą w tym roku frekwencję. Nie było jednak najgorzej - lekka mżawka i to tylko okresowa i dość niska temperatura (w czasie drogi - fantastycznie, gorzej na postojach...)
   Trasa przez Chwarzno, Wiczlino, Koleczkowo i Nowy Dwór Wejherowski jest bardzo malownicza. Przyznał to też ks. Krzysztof, przewodnik pielgrzymki, zresztą wytrawny pielgrzym, mający na swoim koncie kilka pielgrzymek pieszych na Jasną Górę, proponując jedynie, by w przyszłości inaczej rozplanować miejsca odpoczynku. Proponuje, by zamiast dwóch, były trzy postoje: w Chwarznie, w Koleczkowie, no i dotychczasowy - w Nowym Dworze Wejherowskim. Skróciłyby się w ten sposób odcinki przemarszu, ale też nieco wydłużyłby się czas pielgrzymowania - właśnie o dodatkowe pół godziny dołożonego postoju.
   Tymczasem jednak pielgrzymka dotarła do Wejherowa zgodnie z planem. Zgodnie też z planem zatrzymała się w Konwikcie - dawnym Collegium Leoninum. Tam też jest baza noclegowa, pozwalająca nie wracać do Gdyni. Z tej możliwości skorzystały zaledwie dwie osoby - pozostali wrócili na noc do swoich łóżek.
   Niedziela była już pogodna - aura wymarzona: słońce, ciepło (choć nie gorąco) i delikatny wietrzyk. Być może z tego powodu w drodze powrotnej doliczono się już 37 pielgrzymów.
   Wsparciem dla pielgrzymów były dwa busy, z których jeden przeznaczony był do podwożenia członków orkiestry, którzy - wiadomo - nie są w stanie grać przez całą drogę; drugi zaś miał podwozić tych, którzy odczuwali chwilowe zmęczenie. Nie obeszło się bez kłopotów - jedno z aut doznało usterki i właściciel następnego dnia musiał zmienić je na inny pojazd.
   Ogromną wdzięczność należy wyrazić wszystkim, którzy podjęli się udziału w tej nabożnej przygodzie - zwłaszcza tym, którzy podejmowali dodatkowe ciężary jak noszenie krzyża, tablicy identyfikacyjnej, feretronu i nagłośnienia. Mocno nabiegali się też panowie kierujący ruchem. Jak zwykle pielgrzymom dostarczono słodkości od parafialnych cukierników, a inni państwo ponownie dostarczyli napoje chłodzące. Wszystkim składamy serdeczne Bóg zapłać.
   Problemem pozostaje wciąż nasze nagłośnienie, które nie daje możliwości podłączenia choćby gitary, ale i na to przyjdzie kiedyś czas.