Wiemy już, że na skutek rozbiórki starych zabudowań gospodarczych na plebanijnym podwórzu, runął  murek, stanowiący jedną ze ścian pierwszego z owych zabudowań. To samo w sobie nie stanowiłoby najmniejszego problemu, gdyby nie fakt, że murek ów stanowił oparcie dla ceglanego słupka, na którym zawieszona była ciężka, metalowa brama. Nie był on zbrojony, dlatego zaczął się kołysać, a z czasem przełamał się u podstawy, co za każdym poruszeniem bramy bardziej go nadwątlało. W końcu pochylił się tak, że bramę dało się otwierać z największym trudem.
   Dzięki Bogu w sprawę zaangażował się dobrze nam znany pan ślusarz, który podjął się wykonania nowej bramy. Dlatego najpierw - jak wiemy - wbetonowane zostały metalowe słupy, potem pojawił się szkielet nowej bramy wraz z konstrukcją płotu, który miał łączyć nową bramę ze starym płotem. Przedwczoraj zaś pojawił się pan stolarz, który wspomnianą konstrukcję obił deskami na kształt sztachet.
   Nowa brama, w zamyśle jej wykonawcy, została już przygotowana przyszłościowo pod siłowniki, tak by można ją było otwierać automatycznie „z pilota". Na razie jednak wystarczy zamontowana tam klamka, dająca komfort lekkiego i bezpiecznego otwierania i zamykania.