Jest taki stary dowcip, w którym Jaś wracający ze szkoły po zakończeniu roku mówi: Jeszcze tylko lanie i już będą wakacje. Większość dzieci rozpoczęła wakacje na pewno inaczej niż Jaś. Już w piątek wieczorem 42-osobowa grupa wyjechała do Ochotnicy Górnej. Niestety im bardziej na południe tym robiło się zimniej. Okazało się, że cały nasz wyjazd był mocno skropiony deszczem. Podczas codziennych modlitw prosiliśmy Pana Boga o dobrą pogodę i wykorzystywaliśmy okienka pogodowe. Już pierwszego dnia deszcz pokrzyżował nam szyki - zamiast do Wąwozu Homole udaliśmy się do Dyrekcji Pienińskiego Parku Narodowego gdzie zwiedziliśmy wystawy i obejrzeliśmy filmy o Pieninach. Po tej wizycie każdy z nas już wiedział gdzie mieszaka motyl Niepylak Apollo. Jeszcze tylko tradycyjne lody w Krościenku i powrót do Ochotnicy. Niedziela i znowu deszcz... więc zamiast zdobywać szczyty uczyliśmy się tańczyć i śpiewać. Po południu zaopatrzeni w peleryny postanowiliśmy zaryzykować i udaliśmy się na spływ Dunajcem. Nie spadła ani kropla deszczu, więc ryzykowaliśmy tak kolejne dni. Byliśmy w Rezerwacie Skalne Miasto, w Ciężkowicach, w Zakopanem i na termach w Bukowinie w Wąwozie Homole, na Pelenicy, w Szczawnicy i Kluszkowcach gdzie zjeżdżaliśmy sankami. Po każdym powrocie z wyprawy czekała na nas uśmiechnięta gospodyni z przepysznym regionalnym jedzeniem. Niektórzy po raz pierwszy jedli bundz i oscypki. Stali bywalcy naszych górskich wypraw nie mogli doczekać się klusek na parze z jagodami. Staraliśmy się nie tracić kondycji - panowie (nie zrażeni poziomem naszej reprezentacji) grali w piłkę nożną. Drużynę mieszaną można było spotkać na boisku do siatki, a najmłodsi... zapoznawali się z urokami wsi próbując zagłaskać psa i koty. Chodzili też z gospodarzem zajrzeć do zwierząt mieszkających w gospodarstwie. Dzięki takiej lekcji wiedzą jak wygląda koń, krowa i owce...

   Każdy dzień rozpoczynaliśmy i kończyliśmy modlitwą, uczestniczyliśmy w codziennej Eucharystii, dziękując Bogu za to co otrzymujemy i modląc się za tych co pozostali w domach.