Pewnego chłodnego styczniowego popołudnia. Mniej więcej w tym samym czasie, gdy zastanawiałem się, czy śnieg jeszcze sypnie tej zimy, zadzwonił telefon. W słuchawce usłyszałem głos, który spytał nieco zaniepokojony, czy jest szansa na wyjazd na narty w najbliższe ferie. Nieco zaskoczony, nie wiedząc co odpowiedzieć, policzyłem szybko ile pozostanie mi dni urlopu. Rekolekcje, pielgrzymka, mały urlop, duży urlop, festiwal filmowy - nie, niestety chyba to niemożliwe. Pomijając oczywiście permanentny brak środków, odmówiłem.  Gdy głos w słuchawce już zamilkł, a w zasadzie to połączenie się zakończyło, dotarło do mnie, że chyba czegoś nie policzyłem. Coś się nie zgadza. Przecież jeszcze Kurtyna...

   W samolocie lecącym do Wiecznego Miasta właśnie podświetlił się komunikat przypominający o zapięciu pasów. Lecieliśmy na nasze trzecie duże rekolekcje. Domowy Kościół jest wspólnotą ludzi świadomych. Gdy podjęliśmy decyzję o kolejnym stopniu naszej formacji wiedzieliśmy, że chyba przyszedł czas na głębsze zrozumienie słowa „posługa\". Kilka dni później spotkaliśmy wspaniałego człowieka. Jałmużnik papieski okazał się być niezwykle wrażliwym na potrzeby innych. Tych zwykłych, czasem skrzywdzonych ale w większości zagubionych ludzi. Często wskazanie im, jak ważni są dla naszego Pana powoduje zmianę statusu z osoby bezdomnej, zamkniętej w sobie, na zupełnie nowego człowieka. Pomyślałem wtedy,  jak ważne jest jednak pokazywanie innym, że wystarczy odrzucić złe myśli i zaufać Bogu.

   Gdy ruszaliśmy autokarową pielgrzymką do Wilna, szybko okazało się, że chyba jesteśmy w jak najlepszym towarzystwie. Prawie cały kwiat parafii, część ludzi z Domowego Kościoła i oczywiście nasz Złociutki. Kierunek pielgrzymki jak najbardziej - tylko dla wrażliwych.   Pomyślałem wtedy, że w naszej najbliższej okolicy, w naszej małej ojczyźnie, w Małym Kacku, właśnie tu jest przestrzeń, z której nie można rezygnować. 

    Kilka tygodni później ogłosiliśmy, że ciągniemy dalej i III Przegląd Teatrów Amatorskich odbędzie się ponownie. Co z tego wyniknie?   Kilometry kabli, maszty, rusztowania, scena, postery, dekoracje, reflektory, agregaty, namiot - Cafe Wieża, kamery, mikrofony, Anielska Księgarnia, manekiny, kawa, pizza i napoje, konsoleta (a nawet kilka), dmuchawy, ekrany, projektor, komputery, wzmacniacze i kolumny, samochody, przyczepy, ciasto i kanapki, urna do głosowania, wolontariusze, przyjaciele i goście ale przede wszystkim parafianie.

   W Kurierze Teatralnym napisano, że w niedzielę Chrystusa Króla zaczynamy. W tym roku przypada 100 rocznica odzyskania Niepodległości, dlatego charakter przeglądu będzie bardziej uroczysty. Może to czas, aby każdy z nas narodził się na nowo.

  W końcu Nowa Kultura wymaga od nas odpowiedzialnego spojrzenia na otaczającą nas rzeczywistość. Czy amatorskie osiągnięcia młodych wykonawców tegorocznej Kurtyny sprostają temu wyzwaniu?