To temat, który powraca w czasie każdej kolędy, no i pewnie wracać będzie również w tym roku. Dlatego trzeba wyjaśnić, dlaczego - mimo zapowiedzi - nic jeszcze nie dzieje się w tym temacie.

   Powodów jest kilka. Pierwszy z nich, najbardziej prozaiczny, to wciąż jeszcze niewystarczający zasób środków materialnych na rozpoczęcie tych prac. (Przypomnijmy sobie Pana Jezusa, który przestrzegał - dosłownie - przed rozpoczęciem budowy wieży jeśli nie stać budowniczego na jej ukończenie.) Tego  jednak wykonawcy nie wiedzą. A oni stanowią problem drugi. Rozmowy bowiem, prowadzone z nimi na wiosnę, dawały nadzieję rozpoczęcia prac na jesieni i ukończenia ich w ciągu dwóch-trzech tygodni. Powstał jednak problem, z jakim boryka się większość pracodawców: niedostatek pracowników. Ktoś tam w firmie doznał wypadku na budowie i rozpoczął długotrwałe leczenie, kto inny wybrał się do pracy zagranicę, jeszcze ktoś tam zwolnił się, aby spróbować lżejszego chleba (bo jak zaznaczył pracodawca: więcej niż u mnie tam nie zarobi...) Jest też powód trzeci: remont stacji przekaźnikowej telefonii komórkowej. Ten miał się odbyć latem, a w każdym razie przed rozpoczęciem remontu wieży. Chodziło o to, aby powstałe ewentualnie uszkodzenia podczas prac technicznych, zniwelować tynkarsko. Niestety, wymiana jakichś urządzeń na wieży dokonała się z opóźnieniem, a jeszcze nie wszystko zostało zrobione. Nawet do tej pory. Może więc dobrze, że nie udało się skompletować ekipy murarsko - tynkarskiej?...

   Najpoważniejszy jednak problem powstał w związku z nowym planem zagospodarowania przestrzennego, który niedawno powstał (do tej pory nie było bowiem takiego planu dla naszej dzielnicy). Okazuje się, że z chwilą jego stworzenia, nieważne stają się wszystkie pozwolenia, uzyskane przed trzema laty, nie tylko na remont wieży, ale i na zbudowanie zadaszenia nad wejściem głównym do kościoła oraz na dobudowanie wejścia bocznego od strony północnej (co jest wymogiem bezpieczeństwa przeciwpożarowego). Uzyskanie zaś nowych opinii, ekspertyz i zezwoleń to co najmniej kolejne pół roku. Zresztą, może to i dobrze, że trochę nam wiatr powiał w oczy? Może lepiej się przygotujemy do nowych działań?