Kiedyś mówiło o pracach wykonywanych własnym sumptem (najczęściej ze względów oszczędnościowych) jako o robotach wykonanych systemem gospodarczym. Właściwie powinno się chyba mówić o systemie gospodarnościowym, ale to pewnie nie do końca po polsku... Wiele prac wokół naszej świątyni czy plebanii wykonywanych jest właśnie tym sposobem. Powtarzająca się konieczność koszenia trawników, mimo że posiadamy potrzebny do tego sprzęt, jest jednak uciążliwa i czasochłonna. Zawiązała się jednak ekipa panów, którzy zaczęli traktować to jako swój obowiązek (!...) i sami określają czas koszenia, sami się umawiają i po prostu pojawiają się konkretnego dnia, pozostawiając po sobie pięknie skoszone trawniki. Nie inaczej jest z troską o ukwiecenie otoczenia przykościelnego czy też wewnątrz świątyni - szczególnie na bocznych ołtarzach. Jest też pani, która regularnie po prostu pojawia się w zakrystii, zabiera bieliznę kielichową, zwracając po czasie upraną i wyprasowaną. Na podobnej zasadzie opiera się sporo naszych remontów. Ostatnio, dzięki bezinteresownej pomocy jednego z panów, udało się przenieść (chwilowo) Biuro Parafialne do parafialnego salonu, by we właściwym pomieszczeniu dokonać wymiany instalacji elektrycznej (to przedostatnie pomieszczenie - obok kuchni - w którym jeszcze nie wymieniono instalacji na poziomie gniazd elektrycznych. (Oświetleniową instalację wymieniono już wcześniej.) Wiadomo, że przy tej okazji trzeba koniecznie odmalować to pomieszczenie i nieco przemeblować.    Niech Pan Bóg wynagrodzi wszystkim Gospodarczym...