Koszmar wojny, który miał być znany już tylko z lekcji historii, przychodzi nam ponownie przeżywać. Mieszkający od lat pomiędzy nami Ukraińcy, powrócili by walczyć o niepodległość swojej Ojczyzny, dając nam wszystkim zapomnianą lekcję patriotyzmu. Ich rodziny doświadczają dramatu mordu, gwałtu, ruiny. Ziąb, głód i przerażenie towarzyszą im nieustannie od blisko 3 tygodni.  

   Ogromny napływ ukraińskich rodzin, brutalnie doświadczonych masakrą, staje się naszą polską codziennością. Cieszy i napełnia nadzieją odzew społeczeństwa, pełen empatii, życzliwości i bezinteresownej pomocy. Także w naszej parafii pojawili się pierwsi ukraińscy goście - część z nich przejazdem, ale niektórzy na pewno pozostaną na dłużej. Bądźmy uważni na ich potrzeby oraz potrzeby sąsiadów, którzy udzielają im schronienia, często bez rozgłosu, nie oczekując niczego w zamian. To nie sprint, ale maraton, siły i środki trzeba rozłożyć tak, by ich starczyło dopóki będzie trzeba.

   Dlatego pragniemy wesprzeć te rodziny każdą możliwą formą pomocy. Prosimy informacje, o takich potrzebach kierować do biura parafialnego, lub bezpośrednio do ks. proboszcza w zakrystii. Na kontakt czekają także członkowie grupy Samarytan, Parafialnego Zespołu Caritas i Koła Misyjnego. Informacje można także pozostawiać w skarbonie Św. Antoniego.