Dzięki rodzicom dzieci pierwszokomunijnych wzbogaciliśmy się o cztery nowe mikrofony pojemnościowe. Mało kto pamięta o wołaniu mechanika do naprawy telewizora czy radioodbiornika. One dziś - po prostu - się nie psują. A jeśli już, to zwykle nie nadają się do naprawy. Taki los spotkał w ostatnim czasie dwa mikrofony: jeden ołtarzowy, a drugi służący scholce dziecięcej. Dochodziły już sygnały, że od ołtarza słabiej słychać niż od ambony, ale to właśnie dlatego, że na ołtarzu mamy jeszcze jeden ze starszych mikrofonów, ale to właśnie się zmieni.

    Pozostałe trzy mikrofony przekazane zostaną do użytku właśnie scholi dziecięcej. Te bowiem, którymi dysponują, nie spełniają już swojej roli. Jako pojemnościówki powinny zbierać (jak się to mówi) głosy nawet dość odległych śpiewaków. Tak się jednak nie dzieje. Może już się wysłużyły? A może to ich niedoskonałość (jeden z nich jest elektretowy). W każdym razie jesteśmy ogromnie wdzięczni. Bóg zapłać!