Właściwie wszystko widać: malowanie kościoła przesunęło się już na zaplecze - na chór i pod chór. Nie wszystko można pomalować z rusztowania, bo w samych organach nie ma miejsca na jego ustawienie. Jedno wąskie przęsło udało się wstawić w sam środek instrumentu, ale to wystarczy prawdopodobnie jedynie na pomalowanie kolorowej rozety i (być może) jakiegoś fragmentu ściany wokół niej. Dalej czekamy na podnośnik koszowy o większym wysięgu.

   Natomiast we środę pojawił się, wspominany wcześniej inżynier, który usunął drobną usterkę, która nie pozwoliła w minioną niedzielę pokazać tekstów pieśni na ekranach telewizorów. Dlatego po czwartkowym pogrzebie przyszła do zakrystii jedna z parafianek, wyrażając radość, że wreszcie widzi wyświetlane przez panią Olę teksty. No cóż, my też się cieszymy i dziękujemy Bogu za wszystkich, którzy do wprowadzenia tego wynalazku się przyczynili.