Po wielu tygodniach przygotowań po raz kolejny zorganizowaliśmy Festyn Parafialny pomyślany jako okazja do zintegrowania naszej wspólnoty, a przy okazji do zebrania funduszy na wakacyjne wycieczki dla dzieci.

   Samo wydarzenie zainicjował mecz piłki nożnej dzieci i dorosłych, który chyba już na trwałe wpisał się w program festynowy. Nakładem pracy wielu wolontariuszy z naszej parafii przygotowano sześć dużych namiotów, w których znalazło się miejsce na strefę gastronomiczną z bigosem, zupą, hotdogami, smalcem i ogórkami, frytki, grill, gofry kawiarenka wzbogacona o lody i lekkie deserki, owoce, lemoniada, buble tea i inne napoje, a także pop-corn i wata cukrowa, które cieszyły się dużym zainteresowaniem. W kolejnych namiotach rekordy popularności biły punkt konkursowy, pchli targ, antykwariat, ciucholand, strzelnica oraz punkt medyczny.

   Niby wszystko umówione, zatwierdzone, a nawet była już pierwsza zbiórka przed miesiącem, ale nie ma jeszcze przyzwyczajenia... Dlatego w pierwszy czwartek miesiąca rano nie zebraliśmy kolekty na ten cel. Dopiero wieczorem się przypomniało... ale za to zebrano w czasie tej Mszy św. 303 zł. Kolejne 300 zł dołożyło Koło Misyjne, a pozostałe 300 zł trafiły do koszyka od innej osoby. Dlatego można było przelać na konto brazylijskiego seminarium 903 zł. Bóg zapłać 

   A właściwie tuż przed jego zakończeniem - jeden z dwóch kotłów gazowych w kościele zdecydowanie odmówił współpracy. Zanosiło się na to już od dłuższego czasu, bo miewał on już swoje humory i zdarzało się, że ni stąd, ni z owąd po prostu się wyłączał. Kilka interwencji znajomego serwisanta stawiały go, co prawda, na baczność, ale dworował sobie z tego i po jakimś czasie znów figle płatał. To był wystarczający sygnał, że trzeba go wymienić na nowszy model. Wydawało się jednak oczywistym, że najlepiej już poczekać do wiosny. I tak też się stało. Kocioł też zrozumiał ten przekaz i... wyłączył się na dobre. Liczył już sobie, co prawda, szesnaście lat i w innych warunkach pewnie może i dłużej mógłby służyć, ale u nas, kiedy załącza się i wyłącza tylko w określonych godzinach (tuż przed rozpoczęciem nabożeństw czy Mszy św., bo przeznaczony jest do ogrzewania obu zakrystii, kaplicy dolnej i kawiarenki), działa on zdecydowanie inaczej niż duży kocioł do ogrzewania podłogowego, który praktycznie się nie wyłącza od jesieni do wiosny. Nie ma więc rujnujących go skoków... 

   Spotkanie rozpoczęło się - jak zwykle - krótką modlitwą.

  W dalszej kolejności zajęto się omawianiem planu wydarzeń parafialnych na najbliższe tygodnie.   

   Niezwykle dowcipny, nieżyjący już, nasz poprzedni zakrystianin, pan Henio miał wiele powiedzonek, wśród których znalazło się i to (znane): Nie chwal dnia przed zachodem. Od siebie zaś dodawał, uśmiechając się pod nosem: ...a żony przed śmiercią. 

   Rozumiejąc dowcip pana Henryka widzimy w nim przejaw opartej na do-świadczeniiu mądrości ludowej, wyrażającej ostrożność. Sam Pan Jezus przecież mówił: Po owocach poznacie ich. 

   Ostatnio sekretarz generalny Caritas Peru, Manuel Huapaya Mendoza powiedział, że Leon XIV zapisał się w sercach Peruwiańczyków, jako ten, który troszczył się o najuboższych, wspierał kapłanów i budował relacje pokoju. Przypomniał, że ponad 20 lat, które augustianin spędził w tym kraju, wpisały się w jego DNA i przemieniły serce misjonarza. Odwołując się zaś do papieża Jana Pawła II, który nazwał Amerykę Południową kontynentem nadziei, wskazał, że wraz z wyborem na papieża aktywnego misjonarza, Peru może pośrednio zapewnić ogromną pomoc Europie: Europa przyniosła nam wiarę, ale dziś staje się zdechrystianizowana i jest to powód do wielkiego niepokoju dla Kościoła. Europa potrzebuje inicjatywy misyjnej. A Leon XIV, papież-misjonarz, może ją podjąć. Och, daj Boże! Módlmy się o to.     

   Dlaczego obchodzimy Dzień Matki? Czytające to w tej chwili panie, godnością macierzyństwa obdarzone, mogą się obruszyć na tak sformułowane pytanie. I słusznie! Przyzwyczailiśmy się bowiem do tego, że matce po prostu za wszystko należy się wdzięczność. A to, że tylko raz w roku taki dzień obchodzimy, to dlatego, aby jedynie zasygnalizować konieczność realizowania takiej oczywistości. 

   Co prawda do dnia 26 maja upłynie jeszcze sporo czasu, ale sama myśl o tej dacie winna przekierować nasze myśli w stronę tej Matki, z którą równać się nie może żadna z ziemskich matek, a i owszem - sama pewnie z radością składać Jej będzie swoje hołdy z powodu właśnie osobistej wdzięczności za tak wiele darów od Niej otrzymywanych.

   Nie powinno to dziwić nikogo spośród ludzi wierzących w naszej Ojczyźnie. Dlaczego więc czas Jej dedykowany, czyli właśnie przeżywany miesiąc maj tak niewielką reprezentację przy Niej gromadzi? Ludzie zapracowani? Pewnie tak, ale żeby tak w ogóle? Może by tak choćby jeden dzień w tygodniu poza niedzielą? A dzieci też są zapracowane? Przecież to Matka i to najlepsza z matek. Najmniejszego dowodu serdeczności nie pozostawi bez nagrody... Może choćby dlatego warto?

   Od dłuższego czasu zastanawialiśmy się w jaki sposób zabezpieczyć wyloty wentylacyjne na dachu, by można było nawet i zimą przewietrzyć świątynię od czasu do czasu, bo trzyszybowe okna tworzą taką szczelność w kościele, że martwić się będziemy znów wilgocią na sufitach i ścianach. Z pomocą przyszli nasi parafianie, którzy w swojej firmie wykonali dwie skrzynie z blachy nierdzewnej, wyposażone w żaluzje, mające otwierać się pod wpływem wydmuchiwanego powietrza. Trzeba jeszcze tylko nieco poprawić mechanikę i korzystać będziemy z nowego dobrodziejstwa. Bóg zapłać. 

   Przed trzema dniami po raz pierwszy zbieraliśmy kolektę pierwszoczwartkową na konkretny cel. Chodzi o opisywaną propozycję wynikającą z referatu programowego Moderatora Generalnego Ruchu Światło - Życie, ks. Marka Sędka (opisywaliśmy to już przed miesiącem, relacjonując spotkanie Rady Duszpasterskiej). Po powrocie z Brazylii mówił o trudnej sytuacji materialnej tamtejszych wiernych i o licznych powołaniach, które budzi tam Pan Bóg. Niełatwo jednak utrzymać seminaria -  właśnie z powodu wspomnianego ubóstwa. W przeliczeniu na złotówki miesięczny koszt utrzymania jednego kleryka wynosi 1500. Ks. Moderator apelował o podjęcie akcji, umożliwiających wsparcie tamtego Kościoła w tym zakresie. 

WIELKI CZWARTEK

18.00 - Obrzędy Wieczerzy Pańskiej

Adoracja Najśw. Sakr. w Ciemnicy (do godz. 24.00)

21.00 - Gorzkie Żale (w Ciemnicy)

WIELKI PIĄTEK

7.00 - Rozpoczęcie adoracji Najśw. Sakr. (w Ciemnicy)

8.30 Jutrznia z Godziną Czytań (w Ciemnicy)

14.45 Modlitwa w ciągu dnia(w Ciemnicy)

15.00 - Rozpoczęcie Nowenny do Miłosierdzia Bożego

19.00 - Ceremonie Wielkiego Piątku

21.00 - Gorzkie Żale (w kościele)

Adoracja przy Grobie Pańskim (według ulic)

22.00 - 23.00 - ul. Przemyska, Sieradzka 

23.00 - 24.00 - ul. Wrocławska, Wielkopolska, Małopolska,

WIELKA SOBOTA 

00.00 -   1.00 - ul. Wileńska, Sportowa, Stryjska

1.00 - 2.00 - ul. Łęczyska, Płocka, Sochaczewska

2.00 - 3.00 - ul. Kurpiowska, Żmudzka, Góralska

3.00 - 4.00 - ul. Radomska, Lipnowska, Wieluńska, Częstochowska, Siedlecka

4.00 - 5.00 - ul. Łowicka, Bielska, Piotrkowska, Olkuska

5.00 - 6.00 - ul. Halicka, Sandomierska, Kaliska

6.00 - 7.00 - ul. Bądkowskiego, Rungurska, Skolska, Lotników, Krośnieńska, Sanocka

8.30 Jutrznia z Godziną Czytań

10.00 - 16.00 - Święcenie pokarmów (o każdej pełnej godzinie)

15.00 - Nowenna do Miłosierdzia Bożego

Modlitwa w ciągu dnia

18.00 Nieszpory

20.30 - Ceremonie Wigilii Paschalnej

ZMARTWYCHWSTANIE PAŃSKIE

6.00 - Eucharystia Wielkanocna z Procesją Rezurekcyjną 

   Mając w perspektywie Wielki Tydzień oraz dalsze wydarzenia, takie jak pielgrzymka do Wejherowa i tym podobne, członkowie Rady Duszpasterskiej zebrali się - jak co roku - na wielkopostnym spotkaniu, które odbyło się w ostatni dzień marca.