Z wielkim mozołem pan konserwator ukończył renowację kolejnej stacji Drogi Krzyżowej do naszej świątyni. Tym razem powróciła stacja IX - Trzeci upadek Pana Jezusa. W odróżnieniu od pozostałych obrazów, ten jest bardzo jasny (i dobrze!). Na szczęście nie był on tak zdewastowany jak inne, ale już kolejne - jak zapowiedział pan konserwator - wymagają o wiele większego nakładu pracy. Dokumentuje to szczegółowo zdjęciami, prezentującymi kolejne etapy odnawiania obrazów. To z kolei jest zapowiedzią wyższych nakładów finansowych na następne dzieła. 

   W Boże Ciało świętowaliśmy nie tylko obecność naszego Pana pośród nas w Najświętszej Eucharystii, ale też dziękowaliśmy Mu za 90 lat istnienia naszej wspólnoty parafialnej. Po sumie o godz. 9.30 wyruszyła procesja z Najświętszym Sakramentem ulicami parafii, aby uwielbiać Tego, od którego wszystko mamy i prosić o błogosławieństwo. Barwna procesja po modlitwie przy czterech ołtarzach, wróciła do kościoła.

   O godz. 14.00 rozpoczęło się pozaliturgiczne świętowanie, co nie oznacza braku odniesienia do Pana Boga. Pani Halina, katechetka z naszej trzynastki, zaprezentowała blisko godzinny występ dzieci przez nią przygotowanych do śpiewu zespołowego jak i solowego, a zakończył go przepięknie wykonany - przez samą panią Halinę - utwór Uwierz Polsko. Na scenie zaprezentował się też gitarzysta, solista Krzysztof Stepańczyk, a niezwykle ciekawym okazał się przygotowany quiz o parafii. Uzupełniły go wspomnienia starszych parafian, którzy przechowują w pamięci rozmaite, ciekawe wydarzenia z minionych lat.

    Występy na scenie stanowią bardzo ważną, ale tylko część zabawy festynowej. Niewątpliwą nowością był Escape Room, przygotowany przez ks. Wojtka i panią Olę, który cieszył się znacznym powodzeniem.

   W okolicach wieży rozlokowano strefę dla dzieci z przeróżnymi atrakcjami dla najmłodszych. Oczywiście udział w poszczególnych konkurencjach nie mógł obejść się bez nagród.   Największym powodzeniem - jak zwykle - cieszył się konkurs fantowy, z wieloma nagrodami, z których największymi były vouchery do centrum Riviera, o wartości 700, 500 i 300 zł. Obok niej stał namiot ze starociami, tzw. Pchli targ, gdzie można było nabyć przeróżne przedmioty od sztućców i małych naczyń po sanki i rower. W tym samym namiocie ulokowano również antykwariat z licznymi, atrakcyjnymi pozycjami książkowymi oraz publikacją na temat pisarskiej działalności pochodzącego z naszej parafii ks. bpa Jana Bernarda Szlagi (wciąż jeszcze dostępną). Naprzeciwko owych trzech stoisk po stronie północnej ustawiono pięć dużych tablic, tworzących ponad trzystuzdjęciowy album, dokumentujący dawne i obecne dzieje wspólnoty.

   Od strony południowo - wschodniej ustawiono stoiska tzw. małej gastronomii z ciastami, deserami, owocami, napojami i watą cukrową. Można tam było posilić się kiełbaskami z grilla, pysznym bigosem czy zupą. Były też gofry i chleb ze smalcem i ogórkiem.

   Po drugiej stronie ulicy, na terenie przylebanijnym, pod przestawioną niedawno wiatą, mieściła się strzelnica, która również cieszyła się sporym powodzeniem.

   Jako że festyn odbywał się w związku z 90-leciem istnienia naszej parafii, nie mogło obyć się bez urodzinowego tortu. Był, a jakże! Dostępny dla wszystkich. Choć w małych kawałkach, ale przepyszny.

   Pod koniec wspólnej zabawy odbyła się licytacja różnych przedmiotów, od ciasta p. Alicji poprzez koszulki sportowców, artystycznie wykonane figurki, po książki ofiarowane przez prezydenta Szczurka i voucher do restauracji K5.

   Wysiłek całego zespołu organizatorów festynu w połączeniu z radosną ofiarnością przybyłych uczestników i sponsorów, zaowocował kwotą 15 559,07 zł, która zasili - jak zwykle - budżet letnich wyjazdów i zimowych ferii dla dzieci z naszej parafii.

   Ogromnie wdzięczni jesteśmy przede wszystkim Panu Bogu za piękną pogodę w tym dniu. Dziękujemy serdecznie całemu zespołowi organizacyjnemu za długie przygotowania, poszukiwanie sponsorów, wolontariuszy, za wypożyczenie namiotów i ustawienie ich wokół kościoła, za rozstawienie stołów, stolików i krzeseł. Stowarzyszeniu KACK dziękujemy za użyczenie sceny, nagłośnienia i wspomnianych krzeseł. Bóg zapłać za doprowadzenie elektryczności do poszczególnych stanowisk i zaangażowanie odpowiedzialnych za nie. Niech Pan Bóg wynagrodzi wszystkim darczyńcom ciast, fantów, książek, przedmiotów z pchlego targu, napojów, ciasta gofrowego, deserów, bigosu i zupy oraz wszystkich, którzy radośnie posługiwali na powierzonych sobie odcinkach, a w szczególny sposób młodzieży i radosnym harcerkom.

   Może termin był nieco chybiony, choć założenie jak najbardziej właściwe: uczcić Matkę w dniu matki.
   Z inspiracji ks. Wojciecha pan Artur Guza, nasza Pani Ola oraz kilkunastu śpiewaków z Chwarzna i Kacka, dostarczyło ogromu przeżyć duchowych tego wieczora w naszej świątyni. Przepiękne, wielogłosowe brzmienie Akatystu, poruszyło serca pięćdziesiątki osób zebranych na tym wydarzeniu. Wydaje się więc koniecznością powtórzenie go. Wszystkim zaś artystom składamy serdeczne Bóg zapłać.

   Sprawna, zwarta i zawsze gotowa ekipa - to zwykle ci sami panowie, którzy sami dostrzegają potrzebę, umawiają się i działają. Tak też było w miniony piątek i sobotę: najpierw koszenie trawy przy kościele i plebanii, a potem uprzątnięcie trawników, pozbieranie suchych gałęzi tam zalegających i delikatne podcięcie grożących oderwaniem się od drzew. Do tego również przywiezienie wywrotki czarnej ziemi - dzięki uprzejmości jednego z naszych parafian, który już po raz kolejny posłużył nam swoją ciężarówką, która na co dzień stanowi dla niego źródło zarobku. Wszystkim zaangażowanym w powyższe prace składamy serdeczne Bóg zapłać.

   Co prawda, we czwartek znów spotkają się osoby,   zaangażowane w przygotowanie kolejnego festynu parafialnego, ale pewne ustalenia zapadły już poprzednio i część zadań została zrealizowana przez odpowiedzialnych za poszczególne stanowiska festnynowe. Zgromadzono już sporo fantów na loterię, zamówiono odpowiednią ilość kiełbasek, napojów, naczyń jednorazowych itd. Grupa organizująca zabawy dla dzieci zdołała już zaopatrzyć się w odpowiedni sprzęty oraz drobne nagrody za udział w zawodach i zabawach.
   To jednak jeszcze nie wszystko. Czwartkowe spotkanie odpowie zapewne na szereg pytań, dotyczących chociażby ilości zgłoszonych ciast do kącika gastronomicznego, brakującej części bigosu, smalcu, ogórków, gofrów i tego, do czego zdołaliśmy się już przyzwyczaić podczas poprzednich festynów. Ten jednak musi być nieco inny, ponieważ jest to uroczystość związana z dziewięćdziesięcioleciem naszej wspólnoty. Dlatego przewidziana została między innymi wystawa zdjęć, ilustrujących rozmaite działania w naszej wspólnocie - zarówno te o charakterze duszpasterskim jak i czysto przyziemnym, materialnym. Podczas festynu będzie też okazja do podzielenia się wspomnieniami z minionych lat, a zwłaszcza tych działań, które ożywiały naszą wspólnotę.
   Jeśli wśród czytelników niniejszej gazetki znajdzie się ktoś z innymi pomysłami, a przede wszystkim chęcią do działania - zapraszamy we czwartek.

   Dzięki zaangażowaniu i znajomościom jednej z naszych parafianek, pracującej w branży budowlanej, udało się znaleźć wykonawcę dodatkowych okien, które zamontowane zostały w minioną środę na witrażach w prezbiterium. Są to okna trzyszybowe, zupełnie nieporównywalne, pod względem właściwości izolacyjnych, do płyt z poliwęglanu. Dlatego tamte zostały zdemontowane, a zawisły nowe... Za oba okna zapłaciliśmy 7 tys. zł, co daje wyobrażenie kwoty, jaka potrzebna będzie na wymianę poliwęglanów z pozostałych okien na dobrze izolujące szklane płyty.

   Odbyło się ono w miniony czwartek, gromadząc w sumie piętnaście osób. Wytyczono na nim plan działań i zakres odpowiedzialności. Sprawa jest o tyle łatwiejsza, że nie po raz pierwszy organizowane jest takie wydarzenie. Jednak po raz pierwszy właśnie na terenie przykościelnym.
   W zasadzie już wiadomo, czego byśmy chcieli i jak to realizować. Potrzeba jednak pomocy. Poczynając od pieczenia ciast, których zawsze na festynach jest za mało. Przydałby się jeszcze ktoś do przygotowania bigosu (w ubiegłym roku ilość przygotowana przez jednego z panów okazała się niewystarczająca).

   Zawsze jest problem z fantami na loterię oraz z nagrodami dla dzieci, które przecież muszą za wszystko być w jakiś sposób nagrodzone. Mile widziani byliby jacyś sponsorzy (nie tylko nagród). Nie ma jeszcze pewności, czy mamy wystarczającą ilość namiotów na wszystkie stanowiska, stąd pomoc w tym zakresie również byłaby bardzo cenna.

    Plan jest taki, że nasz kolejny festyn parafialny odbędzie się znów w uroczystość Bożego Ciała. My zaś mamy nadzieję, że wiązać się to będzie ze słoneczną pogodą. Daj Boże. Nie możemy jednak organizować tego na podwórzu plebanijnym, bo - jak widać - mamy tam wielką piaskownicę, jako wykop pod fundamenty mającego powstać w tym miejscu Katolickiego Centrum Kultury. Rozważaliśmy o tym wcześniej na spotkaniu Rady Duszpasterskiej, gdzie postanowiono, że placem festynowym będzie teren przykościelny.

   Właśnie  w tym celu panowie z KCK wczoraj postawili szkielet namiotu, który posłuży jako zadaszenie pod scenę na wspomniany festyn. Ponieważ jednak grunt w tym miejscu jest miałki (przeważnie piasek i żwir), trudno byłoby zabezpieczyć ten obiekt przed poderwaniem przez wiatr nawet przy pomocy dużych szpilek czy śledzi. Po konsultacjach z inżynierem do spraw budownictwa i dokładnych obliczeniach, wspomniani panowie wbetonowali podstawy pod stopy owego namiotu. Kiedy beton zastygnie, będzie można obciąć wystające śruby i dokręcić je do podłoża, zwalniając zabezpieczające konstrukcję pasy. 

   Przed tygodniem zapowiadaliśmy prawdopodobny dobry początek. Chodziło o planowane na poniedziałek poświęcenie placu budowy Katolickiego Centrum Kultury. Zapowiedź się spełniła. W Wielki Poniedziałek o godz. 19.00 stawiło się liczne grono animatorów kręgów Domowego Kościoła, którzy akurat w tym dniu (bo był to pierwszy poniedziałek miesiąca) mieli swoją Mszę św. ze spotkaniem organizacyjnym. Tych więc było najwięcej, ale znaleźli się również parafianie, którzy przeczytali w ubiegłotygodniowej gazetce o tym wydarzeniu.

   Skoro miało to być poświęcenie, nie mogłoby się odbyć bez biskupa. Rzeczywiście, pojawił się biskup pomocniczy gdański, Wiesław Szlachetka. Był wojewoda pomorski, Dariusz Drelich, przybyła też pani wiceprezydent Gdyni, Katarzyna Gruszecka - Spychała, nasz parafianin i aktualnie radny miasta Gdyni, Sebastian Jędrzejewski. Nie mogło też zabraknąć ludzi najbardziej zainteresowanych, czyli członków Katolickiego Centrum Kultury KACK Mały Kack. Reprezentował je, oczywiście, prezes stowarzyszenia Jarosław Szydłak z pozostałymi członkami zarządu oraz komisji rewizyjnej. Znalazł się tam również autor projektu, architekt Radosław Ziejka ze swoimi współpracownikami oraz pan Krzysztof Repiński, właściciel firmy budowlanej Repiński, która jest głównym wykonawcą rzeczonej budowli.

    Z powodu panującego w owym dniu chłodu, przemówienia na zbudowanej w tym celu scenie, były raczej krótkie. Pan wojewoda odczytał list Prezesa Rady Ministrów Mateusza Morawieckiego, w imieniu władz naszego miasta głos zabrała Pani Katarzyna Gruszecka - Spychała, bardzo istotnym  głosem była, oczywiście, wypowiedź prezesa Szydłaka.

   Ks. Biskup ograniczył się do wypowiedzenia życzeń i poświęcenia placu, bo to, co miał do powiedzenia zaprezentował w kazaniu, bardzo dobrze zresztą dobranym do czytań. Tchnęło ono nadzieją na sfinalizowanie zamierzenia i pokonanie trudności.

    Dzieło więc rozpoczęte. Teraz potrzeba gorącej modlitwy, byśmy wszyscy mogli doczekać końca. 

   W sobotę, 25 marca, na hali MOSiR w Rumii podczas Halowego Turnieju Piłki Nożnej o Puchar KNC (dla Liturg. Służby Ołtaraza) można było usłyszeć wiele zagrzewających do walki wezwań. Spośród nich wybijał się okrzyk w formie pytania: Kto wygra mecz? Gdynia! Tak właśnie przyzwali się do walki lektorzy z naszej parafii, którzy startowali we wspomnianym turnieju w kategorii Lektor Starszy. Wezwania te były o tyle miłe, że piłkarze z Małego Kacka byli jedyną drużyną, która reprezentowała Gdynię.

   Pytanie Kto wygra mecz? było wykrzykiwane przez fazę grupową, ćwierćfinałową i półfinałową. Poza jednym niepowodzeniem (jakże by inaczej), z drużyną z Leśniewa. Przy okazji pozdrawiamy samych zawodników, trenera i księdza opiekuna. Bo choć finalnie zajęli oni czwarte miejsce, odegrali ważną rolę w całym turnieju - jak nikt inny potrafili zjednoczyć wszystkich grających… Naszym lektorom udało się wyjść zwycięsko z każdego meczu.

    Przyszedł czas na zasłużony finał. Godnym przeciwnikiem okazali się piłkarze z Pucka. Po zaciętych pierwszych minutach, naszym udało się uzyskać prowadzenie 1:0. Potem przyszedł jeszcze jeden gol, który definitywnie ukoronował fantastyczną grę naszych reprezentantów. I choć rywale strzelili nam jedną bramkę, prowadzenie meczu udało się utrzymać do końca. Z końcowym gwizdkiem wynik wyniósł 2:1. W wielkiej radości można było usłyszeć kolejny okrzyk PUCHAR JEST NASZ! Jak się okazało, to nie ostatni okrzyk jaki tego dnia wydawali z siebie zwycięzcy. Po dekoracji zawodników i wręczeniu nagród, dostali przywilej reprezentowania diecezji w Mistrzostwach Polski. I wtedy rozległo się  Awans jest nasz!

   Wydarzenia w Rumi były niesamowitym popisem finezji, umiejętności, taktyki, siły i konsekwencji naszych lektorów. Słowa te nie są żadną miarą przesadzone. Zwłaszcza, że dzień wcześniej odbywał się mecz narodowej reprezentacji, który pozostawił wielu kibicom uzasadniony niedosyt tego, co pokazali w turnieju nasi lektorzy.

   Gratulujemy zwycięstwa i życzymy kolejnego powodu do skandowania PUCHAR JEST NASZ!