Przychodząc na świat każdy człowiek obdarowany jest pewnymi walorami, które rozwijając ma szansę w życiu wykorzystać. Na pewne cechy naszej osobowości nie mamy jednak wpływu, a są to m. in. kolor oczu, pigment skóry, barwa włosów (choć to akurat stosunkowo łatwo zmienić...), wzrost itp. Jest jednak wystarczające pole wolności, z którego jesteśmy zmuszeni korzystać. Decydujemy m. in. o sposobie spędzania wolnego czasu, rodzaju muzyki, której słuchamy, książek czytanych przez nas, preferowanych filmów. Mamy do dyspozycji cały szereg banków (o ile w ogóle myślimy o korzystaniu z nich), firm telefonicznych oferujących swe usługi, towarzystw ubezpieczeniowych itd. Cały czas musimy wybierać. Niewiele wśród nich jest wyborów prostych - między dobrem a złem. Większość to wybory z perspektywą, prowokujące do pytania: A co z tego będę miał? albo: Co mi to da na przyszłość? Do tego momentu wszystko jest jak najbardziej bezpieczne. Problem zaczyna się wówczas, gdy owa perspektywa ulega zbytniemu skróceniu. Wówczas i złodziej widzi same korzyści w swoim procederze, bo przecież nie musi ciężko pracować, a żyć może i to całkiem dostatnio. To tylko chwila strachu i ryzyka...

Człowiek wierzący po to wyciąga szyję swej duszy ku wieczności, po to zatapiać się ma w modlitwie, po to wreszcie słuchać ma Słowa Bożego, by perspektywa owa była jak najbardziej rozległa, nie ograniczająca się wyłącznie do korzyści doraźnych, doświadczanych tu, na ziemi. Wielokrotnie bowiem to, co profity przynosi tu, w ziemskim życiu jest śmiertelnym zagrożeniem dla naszej wieczności. Dlatego właśnie przestrzega Pan Jezus w dzisiejszej Ewangelii, aby dokładnie badać źródła i skutki proponowanych nam tu, na ziemi działań. I pytać, zawsze pytać: Jaką ma to wartość dla życia wiecznego? Bo cóż pomoże człowiekowi, choćby cały świat zyskał, a na duszy szkodę poniósł?