Jakiekolwiek światło wymaga energii - czy to światło latarki, czy zwykłej żarówki, czy nawet lampy naftowej lub olejowej. Wszystko zaś kosztuje. Po co więc zapalać światło, którego nie chce się pokazać, i jeszcze za to płacić? To przecież nielogiczne.

   Właśnie. Pan Bóg postawił nas w ściśle określonym miejscu na ziemi i w czasie przez siebie starannie dobranym. Postawił nas jako światło i ma prawo domagać się jasności. Nie jest to - broń Boże - nasze światło, ale Jego. To On ponosi koszta, ale właśnie dlatego chce, aby było ono widoczne. Czym się ono objawia? Odpowiedź na to pytanie znajdujemy między innymi w dzisiejszym pierwszym czytaniu: „Pracownikom nie odmawiaj zapłaty...; Nie mów bliźniemu: Idź sobie, przyjdź później...; Nie spiskuj przeciw bliźniemu...; Niesłusznie nie sprzeczaj się z nikim...; Nie zazdrość krzywdzicielowi..." Oto wskazania dla lamp każdej współczesności. Tego oczekuje od nas Pan. Nie zawiedźmy Go - świećmy pełnią Jego czystego i ofiarnego światła.