Te właśnie słowa wyśpiewywaliśmy dziś w refrenie psalmu responsoryjnego. Błogosławiony to w języku łacińskim „szczęśliwy". Istotnie, szczęśliwym jest ten, który przychodzi od Pana. Oznacza to bowiem, że był on już w pobliżu, że został przez Niego zauważony, dostrzeżony i uznany godnym powierzenia mu konkretnej misji. Jest on zarazem tym, który nie tylko woła, nie tylko prosi, nie patrzy interesownie w stronę Boga - to człowiek, który słów Bożych słucha i wypełnia je.

   Przykład budowy domu, wznoszonego z wielkim trudem na skale, idealnie obrazuje nastawienie człowieka, który właśnie poprzez swą pracowitość i posłuszeństwo regułom, nie rezygnuje z trudu i nie daje się omamić nowinkami, zalecającymi zdecydowanie łatwiejszy sposób budowania. Ten, który chce dotrzeć do Pana, rozumie doskonale, że ku Niemu podąża się w trudzie, wręcz uginając się pod ciężarem krzyży. Dopiero ktoś tak wypróbowany, może stanąć przed Nim osobiście i stać się współpracownikiem Bożego dzieła, stając się heroldem Bożej prawdy. Ten istotnie może być błogosławiony...