Który to już rok „wskoczył" na licznik mojego życia? Czy już jestem z niego zadowolony? Czy spełniły się moje marzenia? Czy przed laty, snując plany na życie, inaczej wyobrażałem sobie swoje małżeństwo, rodzinę, pracę? Czego się spodziewałem, a co z tego pozostało?

   Człowiek, jako istota rozumna, powinien planować, oceniać przewidywać. Wiemy jednak, że nie wszystko się da zrealizować zgodnie z wizją czy marzeniami. Uczniom Pana Jezusa, a wśród nich Kleofasowi, oczekiwania zupełnie rozeszły się z rzeczywistością. Dał temu wyraz w słowach pretensji wygłoszonych wobec swego Mistrza: „A myśmy się spodziewali, że to właśnie On miał wyzwolić Izraela..." No, cóż - nie wszystko i nie zawsze układa się po naszej myśli. I dobrze! Ów paralityk, którego codziennie kładziono przy Pięknej Bramie świątyni, też miał nadzieję na uzyskanie pieniędzy od Piotra i Jana, a tu rzeczywistość znów okazała się inna od oczekiwań. Pan Bóg jednak wie, co robi. Zawsze. Pan Bóg bowiem chce człowiekowi zapewnić to, co mu do życia niezbędne: zamiast zerwania więzów niewoli politycznej - wyzwolenie duchowe, zamiast pieniędzy - zdrowie ciała, zamiast bogactwa - pracę, a w związku z tym również chleb itd.

   Nasze „myśmy się spodziewali..." raczej winno nas wpędzać w zawstydzenie z powodu małej wiary - tak, jakbyśmy nie ufali do końca naszemu Panu. Tymczasem to On przecież nad wszystkim wspaniale czuwa, objawia nam swoją wolę i podpowiada, co winniśmy czynić. Trzeba tylko wsłuchiwać się w Jego głos, okazać posłuszeństwo i zbyt wielu pytań nie zadawać. Jeśli tylko jesteśmy pewni, że to Jego głos i Jego wola - spełniać ją jak najdoskonalej nie konfrontując z własnymi marzeniami czy oczekiwaniami. Ufajmy Mu.