„Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam”. Czym jest pokój Jezusa Chrystusa, pokój Boży, który daje On swojemu Kościołowi? Pokój, którego znak mamy sobie przekazywać na Mszy świętej - czym jest naprawdę? Z pewnością nie jest to tzw. święty spokój, o który sami czasami kogoś prosimy. „Nie tak jak daje świat. Ja wam daję”. Pokój Jezusa nie jest jedynie rodzajem jakiegoś uciszenia sporów, wrzawy, podnieconych emocji, ustaniem walk, bitew, wygaszeniem nienawiści.

   Pokój, który daje Chrystus, to dar doprowadzający człowieka do szczęścia. Pokój ten ma moc całkowitego posklejania na nowo popękanego, a nieraz rozbitego na kawałki człowieka. To tak, jak naczynie porcelanowe, które rozbiło się na drobne kawałeczki. I nagle ktoś nakazuje tym setkom rozbitych cząsteczek stać się na nowo całością, i to nieskalaną nawet jedną rysą! To właśnie jest pokój Chrystusa.   

   „Pokój mój Daję wam”. Ten pokój nie jest efektem osobistego wzięcia się apostołów w garść, owocem ich prywatnego wysiłku, uciszenia się, jakiegoś uspokojenia. Jezus ich nie poprosił, by sami się uspokoili, lecz dał im ten pokój. Stwarza w nich ten pokój. To dar wewnętrznej zgody na siebie, która staje się pogodzeniem ze wszystkim, co może spotkać na zewnątrz. Pokój Jezusa pozbawia lęku i trwogi, integruje wewnętrznie i zewnętrznie ludzkie istnienie. Oznacza szczęście. Kto ma Boży pokój, już nie przeżywa lęku czy zmieszania. Coraz lepiej i odważniej wypełnia w swym życiu wolę Bożą.

   Ten pokój przynosi Duch Święty Pocieszyciel, PARAKLET.

   Prośmy codziennie o dary Ducha Świętego, przez całe życie.