Tak określa naszego Boga ref-ren psalmu responsoryjnego i argumentuje to w kolejnych zwrotkach. Najlepiej jednak dobroć, cierpliwość i łaskawość Boga określa w dzisiejszej Ewangelii sam Pan Jezus. Przepiękna przypowieść o zbożu i chwaście w bardzo przystępny i zrozumiały dla każdego sposób wyjaśnia istnienie w tym Bożym świecie dobra i zła obok siebie, ludzi złych i dobrych bez natychmiastowych konsekwencji czynów złych.
   To jest - niestety - odwieczny problem człowieka, zwłaszcza człowieka małej wiary. Wielu bowiem wierzących z nadzieją spogląda w kierunku Stwórcy, gdy udaje się im prowadzić życie przyzwoite, nie przeszkadza im też brak reakcji Boga na grzechy własne. Gdy jednak miara cierpliwości Bożej się przebiera, gdy na świat poczynają spadać nieszczęścia i klęski, wówczas rodzą się pytania o Bożą sprawiedliwość i obecność Boga w ogóle na tym świecie.
   Gdyby jednak nasz dobry Ojciec, w imię jak najlepiej pojętego interesu swoich dzieci, skrupulatnie stosował system nagród i kar, okazałoby się wnet, że przchodzi nam cierpieć z powodu wszczętej kłótni, lenistwa, czy drobnej nieuczciwości... Szybko nauczylibyśmy się, czego nie wolno i... stalibyśmy się niewolnikami. Tego właśnie Pan Bóg z całego serca nie chce. Pragnie byśmy byli przy Nim jako świadomi, kochający i w taki sposób oddani.
   Dlatego właśnie dobro i zło istnieje i będzie istnieć obok siebie. Niestety, nie wszyscy są otwarci na zrozumienie tej prawdy - bo trudna.