Wczytując się przez lata w ewangeliczne opowieści o cudach naszego Pana, przyzwyczailiśmy się do tego, że On wszystko może. Jakkolwiek spektakularnie nie byłyby przeprowadzane owe cudowności, to zawsze towarzyszyło im słowo. Nie inaczej jest i tym razem. Tyle, że w opisanym przypadku ucieka się Pan Jezus wyłącznie do słowa. I to właśnie zdumiało świadków wypędzenia ducha nieczystego. Po raz pierwszy widzieli coś takiego - wystarczyło słowo, a opętany został uwolniony. To rzeczywiście „nauka z mocą". Każdy zaś powołany do głoszenia tejże nauki musi mieć świadomość tego, kto go posłał oraz mocy, która zawarta jest w posłannictwie Najwyższego. Jeśli posłany zdaje sobie z tego sprawę i jest przekonany o słuszności działania, to nie wolno mu okazywać jakiegokolwiek strachu czy obawy. Musi mieć świadomość tego, że działa nie w swoim imieniu oraz że wypełnia nie swoją wolę. Wówczas niewątpliwie będzie to słowo „z mocą".