Coraz wyraźniej przybliża się, majaczący do niedawna na horyzoncie, finisz urlopów i wakacji. Bardzo zresztą potrzebnych. Każdy bowiem ma prawo inaczej się zmęczyć - trudno bowiem tu mówić o wypoczynku. Jest to jakieś oderwanie się od codzienności, zapewniające przynajmniej psychiczny oddech. Wielu przyzwyczaiło się do taniego wypoczynku przy zawsze pogodnym niebie i pełnej mocy słonecznych promieni. Teraz zaś zamykać się poczęły Egipt, Tunezja, Maroko, a i w Turcji ostatnio jakoś niebezpiecznie. Wyjechać po to, by inaczej się zmęczyć - to i owszem. Pojechać tam jednak, po to, by drżeć o własne życie... to już przesada.

   Dlatego zżymają się wewnętrznie nasi rodacy na niektóre zaturbanione głowy, w których zrodził się pomysł podporządkowania świata swojemu Bogu. A cóż to za bóg - pytamy - który chętnie pławi się w ludzkiej krwi, a środkiem do swej chwały uczynił przymus? Św. Paweł poucza nas w dzisiejszym drugim czytaniu: „Baczcie pilnie, bracia, jak postępujecie: nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy. Wyzyskujcie chwilę sposobną, bo dni są złe. Nie bądźcie przeto nierozsądni, lecz usiłujcie zrozumieć, co jest wolą Pana." O TO WŁAŚNIE CHODZI! - aby pojąć wolę Pana. Nie mają racji uzbrojeni czciciele Allaha, gdy stosują terror w imię swego Boga. Ale nie mają też racji ci, którzy Boga zupełnie ignorują. O musi być najważniejszy w naszych działaniach, ale na sposób rozumny. Do tego zachęca pierwsze czytanie, a Pan Jezus w Ewangelii przypomina, że wielkich wymagań nie ma: mamy tylko blisko Niego się trzymać i posilać się Chlebem życia na drogach naszej doczesności. Może to i trudne do zrozumienia, ale tak mówi sam Bóg - kto Jemu posłuszny, ten jest mądry.