Życie każdy z nas ma tylko jedno. Bardzo krótkie zresztą. Od jego przebiegu zaś zależy to wieczne , nigdy się nie kończące. Dlatego logika podpowiada, że należy szczególnie o nie się zatroszczyć, aby nie przepadała owa nagroda wieczna.

   Pan Bóg zaś zechciał być dla nas na tej drodze słońcem, gwiazdą, światłem, latarnią - nieważne jak byśmy Go chcieli określić. Jego pragnieniem jest oświecać drogi naszego życia, aby nie doprowadzić do katastrofy, by do Niego w ostateczności dotrzeć. Wyobraźmy więc sobie, że wszyscy jesteśmy kierowcami i wszyscy w swoich pojazdach dążymy do wyznaczonego celu. Jednym zaś z warunków bezpiecznego podróżowania jest... czysta szyba. Ta jednak ma dwie strony. Niebezpiecznie jednak byłoby czyścić jedynie jej wewnętrzną stronę, nie zwracając uwagi na to, co na zewnątrz. Jeśli dbać będziemy jedynie o to, co w środku, to obraz Boga będzie się nam coraz bardziej zamazywał. Nie będziemy w stanie dostrzec ani Boga, ani znaków, które nam zostawia. Istotnie obłudą byłoby jadąc autem jedynie przecierać szybę od wewnątrz - obie strony są ważne i od obu zależy nasza wieczność.