To przecież żadne odkrycie - powie ktoś. I prawda! Zdaje się jednak, że często trzeba to sobie powtarzać, aby nie utracić nadziei. W dzisiejszym świecie, zdominowanym przez zło, gdzie dobro wydaje się być bezsilne i nieopłacalne, trzeba często przypominać sobie o Bogu, który jest dobry i za dobro wciąż wynagradza. Niekiedy jednak brakuje nam wiary w to, że właśnie my możemy czegoś dobrego dokonać. I błąd!

   Dzisiejsze drugie czytanie przekonuje nas wyraźnie: Wszystkim objawia się Duch dla wspólnego dobra. Jednemu dany jest przez Ducha dar mądrości słowa, drugiemu umiejętność poznawania według tego samego Ducha innemu jeszcze dar wiary... Wynika stąd, że każdy otrzymał jakieś dary, którymi winien służyć innym i w ten sposób pomnażać zasób dobra na świecie. Nie wszyscy dają się przekonać co do tego, że mogliby się na cokolwiek przydać. Jeden ze znajomych księży żartując, mawiał: Suma nałogów w człowieku jest stała. Co oznaczać miało, że jeśli ktoś np. nie pali papierosów, to ma zapewne inne nałogi - tyle, że lepiej ukryte. Jeśli bardziej poważnie podejść do tego stwierdzenia, to można by się pokusić o nową tezę, że suma talentów w człowieku jest stała. I chyba będzie w tym dużo prawdy. Rzadko się zdarza, aby ktoś umiał świetnie malować przy tym doskonale śpiewając, umiejąc wspaniale gotować, znał się na komputerach itd... - wszystko  jednocześnie. Pan Bóg rozdzielił rozmaite dary według własnej miary i stąd w Kanie Galilejskiej Panu Jezusowi przydali się prości, a pracowici słudzy weselni mający swój udział w pierwszym cudzie.