Mamy rację, oddzielając Stary od Nowego Testamentu, mówiąc o Starym i Nowym Przymierzu, natomiast błędem byłoby przeciwstawianie ich sobie. Oba Przymierza bowiem zawarte zostały między Bogiem i ludźmi - choć w różnych osobach. Jedna jest jednak miłość Najwyższego i jeden plan na szczęśliwe życie człowieka. Gdyby Bóg cokolwiek chciał zmienić w przekazanym człowiekowi prawie, oznaczałoby to, że czegoś wcześniej nie przemyślał - a to przecież niemożliwe.

   Boży plan jest stały i nie może przerażać. Jeśli nawet dostrzegamy w nim jakieś ograniczenia dla naszej rozpasanej wolności, to stanowią one zaledwie ułamek ogółu możliwości działania. Tak było od początku: „Ze wszystkich drzew tego ogrodu jeść możecie, tylko z drzewa, które jest w środku ogrodu nie wolno wam jeść ani go dotykać." I tyle. Jeden tylko zakaz pośród ogromnej możliwości wyboru. Z Mojżeszem było podobnie: zaledwie dziesięć nakazów i zakazów pośród wielkiej gamy możliwości działania. Dziś jest nie inaczej. Dlatego Pan Jezus powiada, że nie przyszedł znieś prawa, ale je wypełnić. Tu niczego nie trzeba znosić i niczego nie wolno dodawać. Trzeba tylko trzymać się raz wytyczonej drogi, a szczęście wieczne osiągniemy.