Uwielbiajcie razem ze mną Pana, wspólnie wywyższajmy Jego imię. - Taką zachętę kieruje do nas Psalm 34. Często go odmawiamy, wyśpiewujemy, najczęściej trwając w przekonaniu, że to właśnie w pięknym śpiewie i nabożnym skupieniu dokonuje się chwalenie Boga. Tymczasem Pan Jezus w dzisiejszej Ewangelii mówi o otaczaniu Boga chwałą przez... wypełnienie dzieła, które Ojciec dał Mu do wykonania. Fantastycznie koresponduje to z innymi słowami Pana Jezusa: Nie każdy, który mówi Mi: Panie! Panie! Wejdzie do królestwa niebieskiego, ale ten który wypełnia wolę Ojca, który jest w niebie. Wynika stąd jednoznacznie, że najlepiej przyczynić się można do chwalenia Boga poprzez spełnianie Jego woli. Kapłan czyni to, gdy się modli gorliwie, przy ołtarzu sprawuje Najświętszą Ofiarę, głosi przygotowane słowo. Ministrant - gdy, nie zaniedbując swoich obowiązków, pełni służbę przy tym samym ołtarzu. Matka, która troszczy się o swoje dziecko, nie tylko karmiąc i opierając, ale rozmawiając z nim, bawiąc się, chodząc na spacery. Listonosz, gdy na czas odwiedza adresatów i jest przy tym pogodny - mimo zmęczenia. I tak dalej. Pan Bóg bowiem cały świat doskonale ukształtował i każdy jego element przewidział dla swojej chwały. Gdy wszyscy spełniają swoją rolę, otaczają Boga chwałą.

   Pamiętać jednak należy o jeszcze jednej, nie mniej istotnej rzeczy: Jeśli mówimy o spełnianiu woli Bożej, to Jego i tylko Jego wolę mamy wypełniać. Nie wolno nam upiększać Bożych planów, aby nie było z nami jak z pewnym chłopcem ze starego dowcipu:

- Jasiu, dlaczego znów się spóźniłeś?

- Bo przeprowadzałem staruszkę przez jezdnię.

 - Tyle czasu?

- No, bo strasznie się opierała...

   Zgodnie więc z radą Pana Jezusa, najlepiej oddamy chwałę Bogu, gdy będziemy spełniali WSZYSTKO, co nam dał do wykonania. Wszystko jednak oznacza TYLKO to, co zawiera się w Jego planach. Gdyby można było zrobić coś więcej czy lepiej, powiedziałby nam o tym. Nie ważmy się poprawiać Pana Boga, ale też prośmy Ducha Świętego, aby nam całą wolę Bożą objawiał.