Te słowa, będące refrenem dzisiejszego psalmu responsoryjnego, wyrażają coś więcej niż tylko wewnętrzne pragnienie zachowania duchowej higieny. Pierwsze dzisiejsze czytanie wyraźnie wskazuje na oczyszczenie serca jako konieczny warunek poznania Pana. Zgadzałoby się to z Chrystusowym nauczaniem wygłoszonym na górze, skąd to pouczył nas, że „błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą\". Wydaje się to oczywistym, że jeżeli ktoś ogląda Boga, to Go poznaje.

   Można jednak zastanowić się nad jeszcze innym wyjaśnieniem sformułowania „I nie będą się musieli wzajemnie pouczać mówiąc jeden do drugiego: „Poznajcie Pana\". Wszyscy bowiem od najmniejszego do największego poznają Mnie, mówi Pan, ponieważ odpuszczę im występki, a o grzechach ich nie będę już wspominał.\" Pamiętając bowiem o wieloznaczności hebrajskiego słowa „jadach\", możemy dokonać też innego tłumaczenia. Nie będzie w nim zachęty do „poznania\" Pana, ale do „uznania\" Pana. Uznać kogoś oznacza przede wszystkim zaakceptować, uznać za swego - w tym wypadku ostatecznie za swego Pana i Boga. Pamiętając zaś, że Bóg grzechy odpuszcza tym, którzy Go o to proszą, ten tok rozumowania wydaje się być logicznym: prosić Mnie będziecie o odpuszczenie grzechów i spełnię waszą prośbę, a wówczas uznacie Mnie.