Wczorajsze nauczanie św. Pawła można by zamknąć w słowach: Człowiek duchowy widzi świat oczami Boga. W zwykłych warunkach wspomagamy wzrok sięgając po okulary, lupę, lornetkę, lunetę czy mikroskop. W nocy widzimy dzięki noktowizorom, temperaturę ciał pomaga rozpoznać kamera termiczna, wnętrze zaś ciała odmalowują promienie RTG, aparat USG czy rezonans magnetyczny. Nic jednak nie oddaje pełnego obrazu świata. Zawsze „czytamy go\" we fragmentach. Tylko Pan Bóg ma pełny ogląd wszystkiego.

   Istnieje niebezpieczeństwo skupienia się na powierzchni rzeczywistości bez zadawania sobie trudu wchodzenia w głąb. Ale to przecież tak, jakbyśmy chcieli zatroszczyć się o fasadę budynku bez wchodzenia do jego wnętrza. A przecież właśnie tam ludzie mieszkają i dlatego wnętrze powinno być przedmiotem szczególnego zainteresowania.

   W życiu duchowym podobnie - winniśmy wciąż sięgać w głąb. Bóg pomoże. Nie tracąc z oczu tego, co zewnętrzne, zachwycajmy się wewnętrznym pięknem świata i człowieka.