Mądry głupim? | 2016-09-01 |
To prawda, że trudno w radzie św. Pawła - zwartej w dzisiejszym pierwszym czytaniu - dopatrywać się logiki: „Jeśli ktoś spośród was mniema, że jest mądry na tym świecie, niech się stanie głupi, by posiadł mądrość.\" W perspektywie doczesności rada ta niewiele będzie warta, ale gdy czytamy dalej: „Mądrość bowiem tego świata jest głupstwem u Boga\" to coraz bardziej odkrywamy właściwy sens tego zapisu. Doskonale bowiem oddaje polskie powiedzenie, odzwierciedlające ludową mądrość „Człowiek całe życie się uczy, a głupim umiera.\" Im dokładniej bowiem staramy się przeniknąć w strukturę tego świata, tym więcej otwiera się przed nami tajemnic - tym bardziej stajemy się pokorni im więcej posiadamy wiedzy. To, co wiemy jest takie niepełne i niedoskonałe! Za przykład weźmy św. Piotra, który był doskonałym teoretykiem i praktykiem w swoim fachu - wiedział kiedy wyruszać na połów, a kiedy nie warto. Polecenie Chrystusa, dotyczące zarzucenia sieci na połów, potraktował zapewne trochę z przymrużeniem oka, bo już przecież łowili. I to całą noc. I nic... Dobrze jednak, że zdecydował się dopowiedzieć: „ale na Twoje słowo zarzucę sieci\". Jaki był tego efekt? Takiego mnóstwa ryb nie dało się nawet wyciągnąć. Nam się czasem wydaje, że wiemy, ale tylko Bóg wie najlepiej i na pewno. Warto Go słuchać i nie uważać się za mądrego. |