Dzisiejszą niedzielę można obchodzić jako rocznicę poświęcenia własnej świątyni - tam, gdzie nie jest znana rocznica jej konsekracji. My ją znamy, ale przecież nie możemy obchodzić jej w uroczystość Chrystusa Króla... A poza tym dobrze jest przypomnieć sobie Salomona, który ogromny wysiłek włożył i wielkie środki dla zbudowania najwspanialszego domu dla swego Boga. Uważał bowiem, że dla Niego nie wolno żałować niczego. 

   Ta myśl zostaje w dzisiejszym drugim czytaniu ubogacona refleksją św. Pawła, który wskazuje na najważniejszą element świątyni - samych wiernych. To oni wypełniają materialne świątynie i stanowią prawdziwe ich bogactwo. Wiele bowiem wspaniałych, z wielkim trudem i kunsztem wzniesionych świątyń dziś jest zamykanych z powodu braku wyznawców Chrystusa, a właściwie oziębłości ich serc. Pan Jezus mówi w Ewangelii o oddawaniu Mu czci w duchu i prawdzie i nad tym chyba należy szczególnie dziś pracować.