Jeśli mocno wierzymy w to, że Duch Święty jest Miłością Ojca i Syna, to nie może dziwić fakt, że ta niepozorna Niewiasta z Nazaretu na każdym odcinku swego życia zdała egzamin z wiary: gdy nie dowierzał Józef - Ona ufała, gdy zawiedli apostołowie - ona trwała, gdy im brakowało odwagi - Ona wskazywała na jej źródło i dlatego wraz z nimi modliła się w wieczerniku, i dlatego razem z nimi znów przyjęła Ducha Świętego.

   W odróżnieniu od pierwszej niewiasty, zwanej matką wszystkich ludzi, Ona - Matka wszystkich wierzących - nie sprzeciwiała się woli swego Pana. Od początku do końca wypełniła zlecone Jej zadania. Problemem Ewy bowiem było poszukiwanie „innych rozwiązań\". Owszem, gdyby chodziło o rozwiązanie problemów powstałych na skutek decyzji człowieka, byłoby to jak najbardziej godne pochwały. Tymczasem ona próbowała poprawić wolę Bożą. To już był brak roztropności. I dlatego dzięki jej działaniu na świat weszła śmierć, zaś dzięki posłuszeństwu Maryi - przyszedł do nas Pan Życia.

   Jesteśmy za mali, by poprawiać Boga lub odmieniać Jego wyroki.