Mit o Syzyfie powstał na bazie ludzkich doświadczeń (bo przecież nie wydarzeń dziejących się w środowisku nieistniejących bogów...). Ileż to razy mamy poczucie wiecznego kołowrotka obowiązków czy bezsensu podejmowanych wysiłków... Poczucie utrudzenia i obciążenia bez wyraźnych perspektyw na odmianę sytuacji albo chociaż ulżenie jej ciężarowi - to dość częste i dość powszechne u ludzi zabieganych, pełniących różnorodne posługi na rzecz rodziny, mniejszej lub większej społeczności. Do takich właśnie ludzi mówi Pan Jezus: Przyjdźcie do Mnie, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Nie jest to zapowiedzią zdjęcia dokuczliwych ciężarów, a jedynie odmiany motywacji powodującej, że jarzmo staje się słodkie, a ciężar lekki. Głównym składnikiem tej motywacji jest miłość. Ta miłość, która z natury rzeczy nastawiona jest na poświęcenie, stratę, ofiarę. Matka irytująca się na własne dzieci tylko w miłości może znaleźć uzasadnienie dla ciągłego trwania w podejmowanych wysiłkach. Podobnie nauczyciel w odniesieniu do swoich wychowanków, przełożony do podwładnych. Miłość zwrócona w stronę wieczności osładza każdy trud.