Można by dodać: na cudzych błędach. Przecież po to spisywano dawne dzieje ludzkości od Adama i Ewy, aby czytelnicy tych przekazów nabrali pewności co do tego, że aby dobrze przeżyć swoją doczesność, trzeba kurczowo trzymać się Pana Boga. Mądrość przodków jest w tym względzie doskonałą nauczycielką.

    Już pierwsi rodzice przekonali się, że nakazy i zakazy Boże służyć mają naszemu dobru i uchronić nas przed nieszczęściem. I cóż z tego, skoro tak wiele razy człowiek, mający do dyspozycji tylko jedno i bardzo krótkie życie, odważa się eksperymentować, aby dowieść, że może być inaczej? To ciekawe, że praw fizyki, odkrytych przed wiekami i sprawdzonych przez pokolenia nikt nie podważa, zaś prawa Boże, które na własnej skórze przebadało wiele nacji, wciąż są poddawane kolejnym testom. Nie można by się tego nauczyć raz na zawsze?

    Dzisiejsze pierwsze czytanie prezentuje multiplikację kainowej zbrodni. I, co ciekawe, również w drugim pokoleniu - jeśli za pierwsze liczyć będziemy Gedeona, wybranego przez Boga, człowieka modlitwy i czynu, rozkochanego w Panu, za którego przyczyną Pan Bóg co dopiero wyzwolił z jarzma niewoli swój ukochany naród. Wydawało się, że wszystko już będzie dobrze. Nic podobnego. Jeśli nawet byli pośród synów Gedeona dobrzy i pobożni (bo z pewnością byli), to wystatczył jeden zarażony pychą i zazdrością, który był w stanie dla zdobycia władzy wymordować siedemdziesięciu synów swego ojca.

    Najgorsze jest jednak to, że znalazł sponsorów tego haniebnego czynu. Jotam, jedyny ocalały z pogromu, najmłodszy z braci, słowami bajki najlepiej oddał realizm sytuacji. Jeśli nie obowązuje prawo Boże, to wszystko jest dozwolone i nikt nie może być pewien niczego. Nie już wtedy nagrody za dobro, ale i zły nie może spać spokojnie.