Znamy to powiedzenie: Kto chce psa uderzyć, kij zawsze znajdzie. Trudno go nie skojarzyć z sytuacją opisaną w dzisiejszej Ewangelii. Św. Łukasz, przedstawiając ją nam, chce dać do zrozumienia, że cały wysiłek uczonych w Piśmie i faryzeuszów skupiał się na gromadzeniu dowodów winy Jezusa. Nienawiść tak ich zaślepiła, że do tworzonego archiwum gotowi byli włączać wszystko, czegokolwiek dokonał ów Nazarejczyk. A że był to czyn dobry, że komuś przyniósł szczęście i odmianę losu? A kogóż to obchodzi? Tego nie wolno czynić! Logika nie ma tu nic do rzeczy... Realnie bowiem biorąc, Chrystus nie wykonał tam żadnej pracy. Jeśli zaś wypowiedzenie słowa w synagodze jest pracą, to i uczeni w Piśmie wciąż grzeszyli... Ale to też nie ma najmniejszego znaczenia.

   Warto zwrócić uwagę na to, że i dziś ludziom dobrym często piaskiem sypią w oczy: Modli się długo? - oczywiście na pokaz; Do kościoła chodzi? - po to by stroje nowe pokazać; Z dziećmi na spacery wychodzi? - aby myślano o nich jako o szczęśliwej rodzinie... itd. Niestety, są ludzie, którzy muszą tak dokładnie zajmować się życiem innych, że nie mają czasu na własne... Tydzień Wychowania, który właśnie przeżywamy, winien nas jednak skłonić do powstrzymywania się od niepotrzebnych osądów oraz do hamowania takich zapędów zwłaszcza u przedstawicieli młodszego pokolenia.