Tego argumentu używa św. Paweł ostrzegając przed przejawami bezbożności obserwowanej w ówczesnym świecie. Spytajmy jednak, czy coś się zmieniło w tym względzie, mimo upływu wieków? Okazuje się, że natura ludzka jest nieuleczalnie przewrotna.

   Wczoraj mieliśmy okazję zastanawiać się nad znaczeniem Bożych znaków w perspektywie naszego zbawienia, a dziś św. Paweł uświadamia Rzymianom, że na ich podstawie winni byli dojść do przekonania nie tylko o istnieniu prawdziwego Boga, ale też okazać Mu bezwzględne posłuszeństwo. Tymczasem znaczenie zyskują ludzie bezbożni i nieprawi, którzy „przez nieprawość nakładają prawdzie pęta\". Choć Boga poznali, to nie oddawali Mu czci, ale znikczemniały ich serca. „Prawdę Bożą przemienili w kłamstwo\". „Podając się za mądrych, stali się głupi\".

   Niestety i dziś to obserwujemy: za pomocą narzędzia zwanego poprawnością polityczną, najoczywistsze prawdy zamienia się w kłamstwo, Bogu odbierana jest chwała, a czcią niemalże otaczane Jego stworzenia. Dziś, gdy żaba ma większe prawa niż poczęty człowiek, gdy kwestionuje się naturalną męskość czy kobiecość, gdy prawa Boże są deptane - można o autorach takich pomysłów znów powiedzieć, że „podając się za mądrych, stali się głupi\". Co gorsza zaś „gniew Boży ujawnia się z nieba\". No, bo czym, jeśli nie przejawami tegoż gniewu, są straszliwe kataklizmy ostatnich lat, wielość ofiar w ludziach i materialne straty? Kolejnym w tym zakresie kłamstwem jest to, że człowiek sam wprowadził bałagan w naturze nadmiarem dwutlenku węgla i sam jest w stanie przywrócić porządek... A nie prościej wrócić do Boga?