Prostolinijny, prostoduszny i oddany Bogu Samuel, który od dzieciństwa nie miał innego pragnienia jak służyć Bogu najwyższemu, został postawiony wobec żądania poddanych tegoż Boga: domagali się króla. Sama myśl o czymś takim musiała być dla proroka gorszącą, gdyż właśnie ten naród był ludem Boga, całkowicie innym od pozostałych. Ci zaś żądają króla, aby być... jak inne narody. Nie pomogły ostrzeżenia, że król będzie podnosił podatki, że synów zabierać będzie do wojska, a córki ich na swą służbę. Oni byli nieugięci.

   Jakże trudno człowiekowi pozostać sobą. Ileż to razy argumentem do działania jest wyłącznie chęć upodobnienia się do innych, czyli nie odbieganie od standardów... Pozostaje pytanie o ich twórców - kto owe standardy wyznacza i jaki ma w tym cel? Słabe charaktery są w stanie zrezygnować z własnej tożsamości, kultury, tradycji, a nawet wiary.

   Tego całkiem słusznie obawiał się Samuel i roztropnie przewidywał, że chęć upodobnienia się do innych  w jednym zakresie może spowodować coś w rodzaju owczego pędu, budząc chęć naśladownictwa również w innych zakresach, rodząc nawet zagrożenie dla wiary, którą Bóg dał człowiekowi jako narzędzie dotarcia do szczęśliwej wieczności.