To, co opowiedział Pan Jezus faryzeuszom i uczonym w Piśmie, miało swoje znaczenie w tamtych okolicznościach, a adresaci tego przekazu doskonale go odczytali.

   Chrystusowe nauczanie jest jednak ponadczasowe, a to oznacza, że i dla nas ma ono jakieś znaczenie. Niewykluczone, że kluczem do jej zrozumienia przez nas dzisiaj są słowa o plonie należnym właścicielowi. Skoro bowiem on fortunę zainwestował, by kupić ziemię, użyźnić ją, otoczyć murem, zbudować tłocznię i wieżę - miał prawo do części plonu.

   Przecież to opowiadanie o każdym z nas. Jakże wiele zawdzięczamy Panu Bogu. Wszystko przecież od Niego mamy, o wciąż nami się opiekuje, korzystamy z Jego dobroci, więc winniśmy oddawać plon Jemu należny. Mówienie tu o pieniądzach byłoby pewnym ograniczeniem - zbytnim uproszczeniem sprawy. Chodzi przecież również o czas Jemu poświęcony, o spotkania na modlitwach, w Najświętszej Eucharystii, misterium pojednania itd. Chodzi też o poświęcenie dla bliźnich. Nie ponad własną miłość, bo tak skonstruowane jest przykazanie miłości, ale jednak... To plon Bogu należny.