Historia człowieka liczona jest na 150 - 200 tysięcy lat. Najstarsza znane malunki jaskiniowe mają mniej więcej 40 tysięcy lat. Jakże długo trwało zanim człowiek wyszedł z jaskiń, narażony na wiele niebezpieczeństw i przetrwał. Przyroda nie była mu przyjazna, a mimo to zdołał ją opanować. Kolejne wynalazki jak ogień koło itd. pozwoliły człowiekowi rozwijać się w coraz większym tempie. Co prawda wynalezienie maszyny parowej, żarówki czy telefonu niemalże ogarniamy pamięcią, ale od tego czasu świat zaczął nie tyle pędzić ile wirować w zawrotnym tempie. Przestało nas dziwić, że telefon ma coraz to nowe funkcje, że pasażerskie loty w kosmos już stały się faktem... Inżynieria ludzka przesuwa jeziora, przekopuje tunele i wydawać by się mogło, że potencjał drzemiący w człowieku jest nieograniczony - co najwyżej jeszcze nie odgadniony.

   Przygląda się temu Pan Bóg i cieszy się z postępów swoich dzieci. Ma jednak prawo oczekiwać wdzięczności. Ostatecznie to dla nas stworzył świat, nam go podporządkował, nakazał czynić poddanym - byleśmy pamiętali o ustanowionych przez Niego prawach, mających humanizować ambitne poczynania ludzi. Do zapominających o tym kieruje słowa przygany prorok Jeremiasz, a i Pan Jezus w dzisiejszej Ewangelii chce pokazać jak złudne są drogi, które nie prowadzą ku Niemu i jak straszny koniec tych, którzy ugniatają materię bez oglądania się na ducha.