Księga Liczb wyraźnie wskazuje na powód pojawienia się na pustyni plagi jadowitych węży. Było nim szemranie przeciwko Panu Bogu i Mojżeszowi w sytuacji jednak nadzwyczajnej. Ale jakżeż zmieniło się nastawienie tych samych ludzi w obliczu utraty życia i zdrowia - natychmiast zwrócili się ku temu Mojżeszowi, któremu jeszcze niedawno życzyli wszystkiego najgorszego. Jak wiemy, modlitwa wstawiennicza przywódcy narodu zakończyła straszliwą plagę. Pan Bóg podsunął niewiarygodne rozwiązanie: wywyższony nad ziemię wąż miedziany, który ratował życie zaledwie przez spojrzenie.

   Nie ma wątpliwości, że było to przygotowanie do znacznie ważniejszego wydarzenia. Skoro bowiem materialne wyobrażenie węża ratowało życie doczesne ufającym w Boże zapewnienie, to o wiele większą wagę będzie miało zwracanie się z ufnością do ukrzyżowanego Chrystusa. Życie doczesne jest zaledwie epizodem w tym życiu, które Pan Bóg każdemu z nas przygotował. Dlatego, o ile troszczymy się o naszą doczesność, zwłaszcza w obecnej, niełatwej sytuacji, o ileż bardziej czynić powinniśmy wszystko, co możliwe, by nie utracić szczęśliwej wieczności. Sposobem na to jest ufne rzucenie się w objęcia Chrystusa wywyższonego dla nas na krzyżu.