Uczciwość to cnota fundamentalna. Zaufanie Bogu rodzi się z uczciwości. Człowiek uczciwy to człowiek pokorny, który żyje po Bożemu. Dzisiaj liczy się pieniądz, kariera zawodowa, by jak najszybciej się dorobić fortuny. Nie liczy się to w jaki sposób i jakimi środkami się to osiągnie, ważne jest, abym to tylko ja miał dobrze. Taki jest świat w którym żyje człowiek. A kto myśli o zbawieniu, o rozliczaniu z każdej minuty mego życia?
   Dzisiejsze Słowo Boże przypomina, że najważniejszą sprawą z której będziemy rozliczani to przykazanie „kochaj bliźniego swego jak siebie samego". Dlaczego? Bowiem w drugim człowieku jest obecny Chrystus. Każdy człowiek jest świątynią w której mieszka Bóg. No chyba, że Go człowiek wyrzuci ze swego życia, wtedy kupczy biednym, drugim człowiekiem i staje się tyranem niezdolnym do miłości. Tyranem, który uciska ubogiego, który oszukuje i dorabia się nieuczciwie. Ale jak długo? Aż do momentu gdy odkryje, że tak dalej się nie da żyć, gdyż Boga oszukać się nie da. Bóg upomni się o swoje dzieci, o tych co są prześladowani, On rozliczy nieuczciwego rządcę(Łk 16, 13).
   Więc co jest najważniejsze w życiu człowieka, pieniądze, fortuna, dobry samochód? Nie! Najważniejszym zadaniem człowieka jest pokochać Chrys- tusa, przyjąć Go do swego serca i Nim żyć. Najważniejszą wartością, o którą winien troszczyć się każdy człowiek to ZBAWIENIE. Troska o swoje i innych zbawienie. Róbmy zatem na ziemi wszystko tak, aby kiedyś przyjęto nas do wiecznych przybytków (Łk 16, 9).