Są ludzie, którzy z serdecznym uśmiechem na ustach są w stanie sztylet wbić w plecy. Do takich należeli z pewnością wysłani na kolejną bitwę podjazdową faryzeusze i zwolennicy Heroda. Zadane przez nich pytanie musiało być owocem wielogodzinnych przemyśleń. Miało być pocałunkiem śmierci dla naszego Pana. Nie było na nie właściwej odpowiedzi. Powiedzenie, że nie należy płacić podatku okupantom spowodowałoby natychmiastowe aresztowanie i proces. Pochwalanie zaś tego obowiązku ściągnęłoby na Chrystusa gniew słuchaczy. Pan Jezus nie byłby jednak Bogiem, gdyby nie wymyślił trzeciego rozwiązania: dajcie Bogu, co boskie, a cezarowi to, co należy do cezara.

   Nie chodzi o to, by zachwycać się mądrością naszego Pana, bo ta jest bezdyskusyjna. Chodzi natomiast o wpływ na społeczeństwo takich ludzi, którzy - jak to w naszym przysłowiu - modlą się pod figurą, a diabła mają za skórą... Ci mogą wiele. Przy dzisiejszym dostępie do środków przekazu, a w związku z tym często niezasłużoną popularnością ludzi, niekoniecznie pobożnych, ale mających znaczącą pozycję (sprytnie wypracowaną im przez określone środowiska), dochodzi do wielu manipulacji, sterowania nastrojami i przejmowania rządu dusz.

   Dlatego przestrzega nas św. Piotr w dzisiejszym pierwszym czytaniu: Wy zatem, umiłowani, wiedząc o tym wcześniej, strzeżcie się, abyście dając się uwieść błędom tych, którzy nie szanują praw Bożych, własnej stałości nie doprowadzili do upadku.