Po tragicznych wizjach, które przedstawił Bóg ludowi wybranemu za pośrednictwem Ezechiela, przychodzi czas na dopełnienie. Dzisiejszy fragment księgi tego proroka ma charakter odmienny: oto Pan Bóg, przybywając od wschodu, wchodzi przez bramę miasta i zmierza do świątyni, zajmuje należne Mu miejsce i tam już pozostaje. Jakąż ulgę poczuć musieli uczestnicy tegoż opowiadania! To przecież ich Bóg! - ten sam, który objawił się wcześniej zapowiadając karanie. Ten sam, który opuścił lud niewierny - właśnie z powodu niewierności. Teraz zaś powraca do nawróconych, podkreślając w ten sposób niezmienność swego przymierza i swoją wierność. Tak może być zawsze, na wieki. Potrzeba tylko tej samej wierności ze strony ludzi.