To zastanawiające, że Pan Jezus wielokrotnie - po dokonaniu cudu - zabraniał uzdrowionym rozgłaszać tę nowinę. Dlaczego? Nie ma jednoznacznej odpowiedzi w tej kwestii.

    Wydarzenie z dzisiejszej Ewangelii jest już znacznie prostsze do wyjaśnienia. Nie chodzi bowiem o uzdrowionych, ale o złe duchy, które wyrzucał z opętanych i zniewolonych, którym sam nie pozwalał mówić, ponieważ wiedziały kim jest. Można by zapytać: Skoro wiedziały (a wiedziały doskonale) kim jest, to jakiż w tym problem, aby mówiły o Chrystusie? Kto wie, może więcej osób uwierzyłoby w Niego? Raczej nie. To nam się tylko wydaje, że mogłoby tak być, a Pan Jezus wiedział i to znacznie lepiej, że nie wolno im udzielać głosu. Dlaczego? Przecież ojciec kłamstwa nie przepuściłby takiej okazji... Już tak by przedstawił naszego Pana, że uwierzyliby w Niego jako... na przykład świętego Mikołaja, a nawet cudotwórcę czy dobroczyńcę, na którym można (a jakże!) się wzorować, ale nie dotknąłby kwestii najistotniejszej: poddania się woli Boga i współdziałania z Nim. Po drugie: Któż z nas chciałby być reklamowany przez aktywnego wroga? Czy nie czulibyśmy sami, że psuje to nasz wizerunek? Podobnie było też z Panem Jezusem - dlatego po prostu nie pozwalał złym duchom mówić.