Istotnie, bardzo wysoko ustawił nam Pan Jezus poprzeczkę: Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski. Przecież to niemożliwe. Oczywiście - wiedział o tym również sam Pan Jezus, ale rozumiał też doskonale (podobnie jak i my wyczuwamy), że bez stawiania sobie ambitnych celów (nawet nierealnych) trudno zmobilizować samego siebie i - choćby wolniutko - piąć się jednak ku górze. Sługa Boży Jan Paweł II, zwracając się do młodzieży, wyraził to samo nieco innymi słowami: Musicie od siebie wymagać, choćby inni od was nie wymagali. Tak, potrzeba nam wciąż jakiejś mobilizacji, zachęty.

    Do tego zresztą sprowadza się rola rodziców i wychowawców, aby w sposób dyskretny dopingować swoich podopiecznych do nieustannej pracy nad sobą. Tylko wtedy sami stać się mogą doskonalszymi, a dzięki temu zapewniać wyższy poziom życia innym. Bez takich mechanizmów dziś zamiast z kartą bankomatową do sklepu, musielibyśmy przed posiłkiem z maczugą ruszać do lasu... 

   Trzeba więc od siebie wymagać, aby przynajmniej zmierzać w kierunku doskonałości. Ważne jest przy tym jakimi wskazówkami się kierujemy. Wiemy, że przede wszystkim słuchać musimy samego Chrystusa. On ma najlepsze recepty na osiągnięcie szczęścia powszechnego. Do tej pory bowiem różne systemy, rozmaite ustroje nie były w stanie doprowadzić do powszechnego uszczęśliwienia ludzkości - chociaż wskazówki były jasne. Zostały jednak wykoślawione! Dlatego Pan Jezus, jako ostateczny Autorytet ma prawo zwracać się do nas słowami: powiedziano wam (...) a Ja wam powiadam. Oczywiście, że trzeba wnieść korektę do dotychczasowego nauczania. Bo Pan Bóg istotnie powiedział Będziesz miłował swego bliźniego, nie przyszło mu jednak na myśl doradzać nienawiści w stosunku do nieprzyjaciół - to był dopisek wyraźnie ludzki. I to przede wszystkim należy skorygować. Gdy bowiem odpowiada się miłością na miłość - pojawiają się wspaniałe owoce, kiedy odpowiedzią na przejawy nienawiści jest również miłość - nie ma żadnej pewności, ale promień nadziei pojawia się na odmianę wrogiego serca, gdy zaś nienawiść odpowiada nienawiści - kreuje to spiralę zła niemożliwą do powstrzymania i żadnej już nadziei nie pozostawia na życie choć odrobinę doskonalsze.

   Cokolwiek by więc mówiono, my pamiętajmy, że poprzeczka Bożych oczekiwań w stosunku do nas wysoko jest uniesiona, a świat możemy uczynić lepszym tylko przez bezinteresowny dar z siebie.