A cóż może mieć wspólnego z pokorą dzisiejsza Ewangelia o krzewie winnym? Z pozoru niewiele. Gdy jednak wysłuchamy jej uważnie, okaże się, że - podobnie jak wiele wskazań Chrystusowych - jest ona niedzisiejsza i nie na te czasy! Dlaczego? Otóż dziś wypada propagować wolność posuniętą aż do swawoli; dziś chwalić się trzeba każdym dobrym czynem jak swoim; dzisiejszy człowiek tak wiele zawdzięcza sobie! Jakiegoż to bowiem dokonał on na świecie postępu!
   A Pan Bóg? Cóż... kto chce niech wierzy.
   Tymczasem Pan Jezus w dzisiejszej Ewangelii bardzo wyraźnie mówi o tym, że dopiero wtedy nasze czyny mogą być dobre i zasługujące, gdy będziemy wszczepieni w samo Dobro, w samą Miłość, którą jest On. To przecież z Boga, jako Źródła wszelkiej dobroci może czerpać człowiek - Jego stworzenie i dopiero dzięki Niemu może być dobrym.
   Pan Jezus, który sam stanowi dla każdego z nas wzór pokory i poddania się Ojcu Niebieskiemu, pragnie nas nauczyć tego, że bez Boga nic nie możemy uczynić. A już z pewnością nic dobrego.
   Dlatego, nie bacząc na trendy współczesności, wróćmy do nauczania naszego Pana, które stało się podstawą rozwoju moralnego wielu społeczeństw.
   A wszystko zaczęło się od pokory...