Bardzo często słyszymy i mówimy, że Bóg, który jest Miłością, po prostu zasługuje na to, aby zostać dostrzeżonym i podobnie pokochanym. Być przy Nim - to łatwiej żyć itd..
   Przy takim podejściu do sprawy łatwo zapomnieć, że to nie my wyświadczamy łaskę Panu Bogu, okazując Mu swoje zainteresowanie, ale to właśnie On dobroć swoją poświadcza, gdy raczy się nami zainteresować. I to nie tylko interesować - ileż to spraw załatwia wręcz za nas! Ileż to razy okazuje nam pomoc tylko po to, aby... No właśnie - dlaczego? Tylko jedno jest wytłumaczenie: bo nas kocha miłością szaleńczą, oblubieńczą, zazdrosną. Nie toleruje niczego poza miłością. Pragnie cały świat w niej zatopić. Takim jest nasz Bóg.
   I właśnie dlatego nas wybrał (On nas - nie odwrotnie), abyśmy podobnie jak On myśleli, mówili, czynili, abyśmy stawali się na ziemi przedłużeniem Jego miłości, by Jego działanie w nas zaowocowało.