... a milczenie złotem. Znamy to powiedzenie, a Pan Jezus odnosi je dziś do modlitwy: Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. A dlaczego? Przecież w innym miejscu sam powiedział: Proście, a otrzymacie, zaś w przypowieści o niesprawiedliwym sędzim: A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego? Albo, gdy mówił o natrętnym przyjacielu: Choćby nie wstał i nie dał z tego powodu, że jest jego przyjacielem, to ze względu na jego natręctwo wstanie i da mu ile potrzebuje. Czyżby te wypowiedzi stały w sprzeczności z dziś wyrażoną myślą? Oczywiście, że nie! Tamte bowiem stanowią zachętę do wytrwałości, czyli częstego przypominania Panu Bogu o swoich potrzebach, co nie oznacza, że trzeba to czynić w wielu słowach. A nawet nie należy. Dlaczego? Otóż, jeśli uznajemy modlitwę za rozmowę z Bogiem, to nie może ona przypominać negocjacji, przekonywania Pana Boga do słuszności własnego pomysłu. Odwrotnie - przychodzimy do Niego, by Jego plan poznać, a to dokonać się może tylko w pokornym milczeniu.

   I jeszcze jedna ważna rzecz, wynikająca z dzisiejszej Ewangelii: przychodzącym do Pana nie wolno być w stanie poróżnienia między sobą. Kto jak kto, ale Bóg, jako najlepszy ojciec, ma prawo oczekiwać, że Jego dzieci  żyć będą w zgodzie. Skoro kocha wszystkich, nie chce nawet słyszeć o faworyzowaniu kogokolwiek.