Liturgiczne doświadczenie uczy nas, że dobór niedzielnych czytań nie jest przypadkowy - zawiera on w sobie konkretną myśl, która obrazowana jest przez pierwsze czytanie i Ewangelię, zaś czytanie drugie zwykle jest dopełnieniem albo wprost objaśnieniem tejże.
   Jakąż to myśl tym razem chce nam przypomnieć Kościół w oparciu o Biblię? Zauważmy, że skarga męża Bożego, zawarta w Księdze Mądrości, a dotycząca podstępnych działań przeciwko sprawiedliwemu, z zamiarem pozbawienia go życia, spełnia się dokładnie na osobie Chrystusa Pana. On sam, mając świadomość tego, uprzedza swoich uczniów o czekającym Go losie. Św. Marek pisze, że nie potrafili tego zrozumieć, ale jednocześnie nie odważyli się Go pytać.
   I tak by pewnie nie zrozumieli - tkwili na innym poziomie pojmowania. Sami bowiem byli jeszcze w tym świecie, który pełen jest zazdrości, żądzy sporu i wszelkiego występku - jak to w bezlitosny sposób charakteryzuje św. Jakub Apostoł. Wiedział, o czym mówi, sam przecież do tego grona należał. Niewątpliwie pamiętał, że wtedy właśnie niektórzy z nich posprzeczali się o to, kto jest największy... Jakże daleko im było wówczas do tej wielkości ducha, która na chłodno potrafi ocenić wartość oferty tego świata. Ileż to ludzi - dosłownie - zabija się o tę czy inną cząstkę materii, rozpycha się po zaszczyty, tytuły... A to przecież marność. Wspomniany Jakub, w chwili pisania swego listu, mądrzejszy już o doświadczenia upadków, straconych chwil i bezowocnie zużytej energii, podaje nam przepis na wartościowe zorganizowanie sobie życia, które nie tylko tchnie pokój w serce, ale też daje pewność przedłużenia go na całą wieczność. Nie da się jednak tego osiągnąć bez mądrości. Ta zaś w całym Piśmie świętym interpretowana jest jako umiejętność poznawania woli Bożej i spełniania jej. Musi być ona czysta, dalej - skłonna do zgody, ustępliwa, posłuszna, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, wolna od względów ludzkich i obłudy. Na koniec - w oparciu o to samo życiowe doświadczenie - pisze: Pożądacie, a nie macie, żywicie morderczą zazdrość, a nie możecie osiągnąć. Prowadzicie walki i kłótnie, a nic nie posiadacie, gdyż się nie modlicie. Modlicie się, a nie otrzymujecie, bo się źle modlicie, starając się jedynie o zaspokojenie swych żądz.
   Czy coś się w tym względzie zmieniło? Słabości ludzkie są wciąż te same. Na szczęście i lekarstwo na nie się nie zmienia. Módlmy się więc i trwajmy w pokorze.