Wspominamy dziś w liturgii św. Łukasza, którego nazwano piewcą łaskawości Chrystusa. Choćby dzisiejszy fragment jego Ewangelii przekonuje nas o prawdziwości tego określenia. Posłanie bowiem trzydziestu sześciu par uczniów do różnych miast i miejscowości, gdzie sam przyjść zamierzał, to ze strony Pana Jezusa wyraźny dowód troski o ludzi często pozostawionych samym sobie, zabieganych, przygiętych do ziemi, a jednak przeznaczonych do zbawienia. Mają oni wchodzić do domów i rozsiewać Boży pokój, mają uzdrawiać i pocieszać obietnicą bliskiego już królestwa. Obraz niemalże sielankowy. A o uczniów swoich też troszczy się Pan: mają korzystać z tego, co im podadzą i nie zawracać sobie głowy utrzymaniem. Sam Bóg przez dobrych ludzi zatroszczy się o nich. Jedynie prosić wciąż trzeba o jak najwięcej owych robotników żniwa Pańskiego, aby zdążyć z dotarciem do wszystkich, skoro wszyscy do zbawienia są przeznaczeni.