Dies Dominica - Dzień Pański, to znaczy dzień Bogu poświęcony. Dla wyznawców Chrystusa jest nim niedziela, choć dziś już nie tak bardzo „bez wątpienia". Wiemy przecież w jakim „poszanowaniu" znajduje się ona obecnie: wykonywanie nie zawsze koniecznej pracy, niedzielne spacery po sklepach, „zapominanie" o spotkaniu z Bogiem w Eucharystii itd. Jednak nawet wyłączając tę grupę ludzi nikogo z pewnością nie zdziwiłoby wezwanie karetki pogotowia do osoby chorej. To przecież najzwyklejsza powinność. Takie oczywiste. Jednakże nie dla wszystkich...

Przełożonemu synagogi w dzisiejszej Ewangelii wyraźnie nie w smak było uzdrowienie, którego dokonał Pan Jezus w synagodze i to właśnie w szabat. Nie mógł mieć przecież wątpliwości, że motyw działania Chrystusowego był dobry. Efekt zresztą również. W czym więc problem? Ów Mistrz z Nazaretu był - nie tylko wówczas - „Persona non grata". Nie można Mu było jednak zabronić przyjścia do synagogi, zwłaszcza, że był to szabat. Wspomniany przełożony synagogi czuł się odpowiedzialny za podległe mu miejsce modlitwy i z pewnością nie chciał kłopotów. Ponieważ opisywane wydarzenie dokonało się błyskawicznie, nie miał nawet możliwości zaprotestowania przeciwko działaniu mogącemu przysporzyć chwały Nazarejczykowi. Stąd ów mało inteligentny, choć będący w zgodzie z duchem Starego Prawa, zarzut o nieposzanowanie szabatu.

Opisane wydarzenie pokazuje, że gdy chodziło o dobro człowieka, Pan Jezus był gotów poświęcić własne i narazić na szwank swoje dobre imię. Nie tylko wsparł kobietę, będącą w trudnym położeniu, ale pozostawił też piękny przykład do naśladowania.