Ileż to oczu wpatrzonych w Chrystusa! Ileż uszu chciwie wyłapujących najmniejszy szmer z Jego ust pochodzący! Wszyscy zadziwieni Jego mądrością, zauroczeni postawą i zachwyceni mocą cudów. Obiektywnie więc wszyscy otrzymali ten sam materiał do analizy. I tu dopiero pojawia się problem. Właśnie na etapie analiz powstają różne oceny tych samych obiektywnie faktów: Ten prawdziwie jest prorokiem, inni mówili To jest Mesjasz, jeszcze inni - Czyż Mesjasz przyjdzie z Galilei? Tak oto powstało w tłumie rozdwojenie z Jego powodu...

   A czy dziś jest inaczej? Chrystus, obiektywnie rzecz, biorąc pozostaje wciąż ten sam. Nie zmienia się - jakim był przed wiekami, pozostaje do dziś. Obecnie również doświadczamy wielu cudów Jego autorstwa, ale nie wszyscy widzą to, co przed oczy postawione i nie wszyscy rozumieją to, co dla uszu przeznaczone. Stąd rozdwojenie. Opinie różne krążą o Chrystusie i Jego Kościele. Jedne z Pana przenoszą się na Jego sługi, inne są wynikiem spoglądania na Mistrza przez pryzmat osób przez Niego powołanych. A co ma zrobić przeciętny człowiek, znajdujący się w gąszczu opinii? Jak ma zyskać pewność co do słuszności drogi, którą kroczy?

   Najprawdziwsze opinie rodzą się w sercu czystym, ściśle zjednoczonym z Najświętszym Sercem Zbawiciela. On, który jest Prawdą, poucza najdoskonalej. Ten przekaz płynący wprost z Serca do serca, jest najpewniejszy. Nie oglądajmy się więc na świat, ale w cichości prośmy o światło i umocnienie w nim.